Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ὀχλέω
[Et. od ὄχος] ep. [3 pl. ion. ὀχλεῦνται] ὀχλίζω ep. [aor. opt. ὀχλίσσειαν] 1. odvalim, zavalim, odrinem, odplavim, spravim s pota. 2. nadlegujem, motim, mučim NT.
ὄχος
, ους, τό [Et. iz ϝοχος, kor. weg'h, lat. veho, vehiculum, slov. voziti, voz, nem. Wagen, be-wegen. – Obl. dat. ὄχεσφιν] vozilo, voz, vprega.
ὄψ
, ὀπός, ἡ ep. poet. [Et. iz ϝοψ, woqw-s, lat. vox, cis, gl. ἔπος] 1. glas, zvok. 2. beseda, govor, izrek.
ὀψέ
adv. [Et. sor. ὄπι-θεν, ὄπισθε, lat. ops-, abs-, ab-, op-] pozno, prepozno, naposled, (mnogo) pozneje, pozno po dnevu, zvečer, ὀψὲ τῶν σαββάτων po sobotnem večeru NT.
ὄψον
, τό [Et. ὀ skupaj + ψωμός] prigrizek, vse kar se je pri kruhu: meso, ribe, sir, sadje; zabela, začimba.
πάγχυ
adv. [Et. iz πάγ-χι kakor ἧ-χι, ναί-χι, οὐ-χί] ep. ion. popolnoma, od konca do kraja, povsem, vsekakor, πάγχυ οὐ nikakor ne.
πάθη
, ἡ, πάθημα, ατος, τό (παθεῖν), πάθος, ους, τό [Et. iz πένθος] 1. a) kar se (komu) pripeti, izkušnja, doživljaj, naključje, (grozen) dogodek, (nesrečna) usoda, nezgoda, nesreča, zlo; b) sploh: dogodek, žalosten (grozen) prizor (in mesto, kjer se prizor vrši), žalostno mesto (Ksen. Kir 7, 3, 6) ali mesto žalosti, σελήνης lunin mrk. 2. a) težek udarec, izguba, poraz; b) (telesno) trpljenje, bolezen, bolečina, umor, smrt θυγατρός, ἀνήκεστον πάθος ἔρδω τινά kaznujem s smrtjo, ὀφθαλμῶν slepota. 3. a) dušna bolest, žalost, tuga; b) dušna razpoloženost, vtis, čuvstvo, čutnost, strast, žalost.
παῖς
, παιδός, ὁ, ἡ [Et. iz παϝις, παϝιδος, kor. powe "mladič", lat. puer iz pover, pullus, pubes; slov. ptica, ptič (strslov. pъtica). – Obl. voc. παῖ, ep. tudi πάϊ, gen. du. παίδοιν, pl. παίδων, dat. pl. παισί, ep. tudi παίδεσσι]. 1. dete, otrok; deček, deklica, mladič, mladenič, ἐκ παιδός (παίδων) od mladih nog. 2. sin, hči; pl. otroci, potomci. 3. hlapec, suženj NT.
παιφάσσω
[Et. redupl. παι + g'hwerqw̲, bliščati se, lat. fax, cis, facula, baklja] ep. zabliskam se tuintam, blisketam.
παίω
[Et. lat. pavio, īre, tolči, pavimentum, tla] I. act. 1. trans. bijem, tolčem, udarjam, suvam, zabodem, zadenem, ranim, τινὰ κατὰ τὸ στέρνον, ὀλίγας (πληγάς) zadam (pre)malo udarcev ali premalo nabijem, διπλῆν udarim še enkrat, ἀνταίαν zadam rano v prsi = smrtno ranim, ἅλμην veslam, ἄρθρα τῶν κύκλων iztaknem si oči, εἰς τὴν γῆν τινα pobijem na tla, ἐπὶ νόσῳ νόσον zadam k rani novo rano. 2. intr. udarim se, trčim, naletim na kaj πρὸς πέτρας. II. med. udarjam se, bijem se, τὸν μηρόν po stegnu.