Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
dušíti
-ím T
1. kdo/kaj ovirati, onemogočati koga/kaj (v kom/čem/kje)
2. kdo/kaj zadrževati (komu/čemu) kaj (v kom/čem/kje)
3. kdo/kaj jakostno zmanjševati kaj
4. kdo kuhati kaj v pokriti posodi z majhno količino vode in maščobe kaj (v čem/kje) kdo/kaj jakostno in vidno zmanjševati kaj
dušíti se
-ím se T
1. kdo/kaj s težavo dihati v/na/pri/ob čem / pod/nad/med čim / kje
dvígniti
-em R(P)
1. kdo/kaj višje premakniti koga/kaj (od/iz/z/mimo koga/česa / od kod / h/k/proti komu/čemu na/v/med/pod/nad/skozi koga/kaj / kam)
2. kdo/kaj napraviti koga/kaj višj-ega/-e
3. kdo/kaj premakniti koga/kaj v pokončni, sedeči položaj (od/iz/z/mimo koga/česa / od kod / h/k/proti komu/čemu na/v/med/pod/nad/skozi koga/kaj / kam)
4. kdo/kaj glede na količino, intenzivnost spraviti koga/kaj na višjo stopnjo
5. kdo/kaj dobiti kaj (od/iz/z/mimo koga/česa / od kod / v/na/med/pod/nad/pri kom/čem / kje)
6. kdo/kaj pripraviti koga/kaj h/k/proti komu/čemu na/v/za/med/pod/nad/skozi koga/kaj / kam
7. kdo/kaj glede na količino, intenzivnost povzročiti, spraviti kaj na višjo stopnjo (h/k/proti komu/čemu na/v/za/med/pod/nad/skozi koga/kaj) kdo/kaj spoditi, prepoditi kaj
dvígniti se
-em se P
1. kdo/kaj premakniti se navzor, kvišku (od/iz/z/mimo koga/česa / od kod / h/k/proti komu/čemu / na/v/med/pod/nad/skozi/čez koga/kaj / kam)
2. kaj začeti biti, obstajati (komu/čemu) (sredi/okoli česa / v/na/pri/ob čem / med/nad/pod čim)
džazno
tudi: žazno
Ta ljubljanska beseda ima kot pridevnik precej nedoločen pomen (predvsem pragmatičen), kot prislov pa pomeni zelo, ima pa šaljiv prizvok. Lahko se rabi pridevniško ali prislovno ("Potem je pa spet svoje džazne pravljice začela napletati ..." oz. "Ja, kar naj sama zrihta, ko je tako džazno pametna/lepa!"). Naglas na prvem zlogu.
Ta beseda je bila v devetdesetih menda splošno razširjena med ljudmi, tedaj v poznih dvajsetih ali zgodnjih tridesetih. Prvotno je res pomenila nekaj super, krasnega, sčasoma pa je zaradi pogoste uporabe dobila šaljiv prizvok, predvsem pa pomen, da govorec neko stvar opisuje kot resnično dobro, in mu poslušalec to tudi verjame, govorec sam pa o tem dvomi ali sam pri sebi celo zanika.
Včeraj jo je spodrival "džabest" in danes "ultimativno"