Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
uhó
ušésa s (ọ̑ ẹ́) šepetati na, v ~; gluh na eno ~, na obe ušesi; prijeti koga za ušesa; Trga ga po ušesih; Šumi mu v ušesih |Ima občutek šumenja, zvenenja|; šivankino ~; knj. pog., poud. Daj mu eno okrog ušes, za ~ |Udari ga|; poud.: odpreti usta do ušes |zelo, na široko|; Govorice so prišle tudi do njegovih ušes, na njegova ušesa |Govorice je slišal tudi on|; povedati kaj na ~ |zaupno|; vleči na ušesa |prisluškovati|; na lastna, na svoja ušesa slišati |sam, osebno|; poslušati kaj na vsa ušesa, z očmi in ušesi |zelo pozorno|; Treba ga bo (prijeti) za ~, za ušesa |kaznovati ga|; sedeti na ušesih |nepazljivo poslušati|; za ~ prijetna glasba |za poslušanje|; ušesa knjige |zavihki, zmečkani ogli|;
uíti
1. kljub nasprotovanju naskrivaj, neopazno zapustiti kraj (trenutnega) bivanja
2. hitro, nepričakovano oditi
3. nezaželeno izteči
4. s tekom se umakniti pred kom, izmakniti se komu
5. nezaželeno se premakniti s prvotnega, navadnega mesta
6. nezaželeno priti, se pojaviti
7. usmeriti se, kamor ni zaželeno
8. opaziti, zaznati
uíti
uídem P ušèl ušlà ušlò tudi ušló
1. kdo/kaj nepričakovano oditi, izteči (komu/čemu) iz/z/od koga/česa / h komu / k čemu / po kom/čem / od kod / kod
2. kdo/kaj izmakniti se komu/čemu
3. kdo/kaj premakniti se (komu/čemu) iz/z/od—do koga/česa / od—do kod / kod / v/na/med/pod/nad/čez koga/kaj
ujéti
ujámem R(P) ujêmi ujemíte; ujél
1. kdo/kaj dobiti koga/kaj
2. kdo/kaj tesno obdati koga/kaj (za kaj)
3. kdo/kaj onemogočiti koga/kaj
4. kdo/kaj nepričakovano dobiti koga/kaj (v kaj / na/pri/v čem / kje/kod/kam)
5. kdo/kaj nepričakovano dobiti koga/kaj
6. kdo/kaj uspešno doseči koga/kaj
7. kdo/kaj uspešno dobiti koga/kaj (na/pri/v čem / kje)
8. kdo/kaj prizadevati si za koga/kaj
9. kdo/kaj uspešno dobiti koga/kaj v/na kaj / kam
10. kdo/kaj uspešno dobiti koga/kaj (v/na kom/čem / kje)
11. kdo/kaj uspešno najti kaj
12. kdo/kaj uspešno pridobiti kaj
13. kdo/kaj nenadno doseči koga kdo/kaj uspešno pridobiti kaj kdo/kaj uspešno dobiti kaj v/na kaj / kam
ukrajinjanje
Poseben način tvorjenja prislovnega določila kraja, ko le-tega zaključek kljub vsej zdravi pameti in dobremu okusu vedno zvedemo v glas [i].
Še posebej uveljavljeno, skoraj vseprisotno v vzhodni polovici slovenskih dežel, kjer deluje tudi kot skladenjsko orodje učikovitega razločevanja klenih domorodcev od nezaželenih in motečih elementov iz drugih kotičkov države, predvsem osovražene prestolnice. Deluje tudi, če se tuji osebek za namen komunikacije z aborigini odreče svojemu izrojenemu urbanemu slengu in začasno uporablja svojo najbližjo predstavo knjižno pogovornega jezika s primerno upočasnjeno izgovorjavo. Včasih domorodcem povroči blažje težave ob začasni potrošno motivirani zapustitvi rodne doline in obisku bližnje provincialne nakupovalne metropole ali pa šolski/upokojenski turistično-izobraževalni eksurziji v sicer splošno prezirano glavno mesto države.
Primeri rabe z opombami {knjižno > ukrajinjeno}:
v Šmarju
> //v Šmarj//**i**
na Triglavu
> //na Triglav//**i**
...