Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
κατα-νοέω
1. zapazim, opazim, uvidevam, spoznavam, učim se τινός; s pt. οὐ πολλοὺς ὄντας videli so, da jih ni mnogo. 2. raz-, premišljujem, presojam, preudarjam περί τινος.
κατά-πλους
, ὁ 1. vožnja navzdol ali v pristanišče, pristanje, izkrcanje, vožnja, prevoz; ὁ οἴκαδε vrnitev; τοῖς δὲ ἀφειδὴς ὁ κατάπλους καθειστήκει pripeljali so se, ne prizanašajoč svojim ladjam. 2. prevožena pot (Arr. An. 6, 4, 2).
κατάστασις
, εως, ἡ (καθ-ίστημι) 1. po-, nastavljanje, imenovanje, uredba, določba; pos. a) predstavljanje, uvajanje (tujih) poslancev pred skupščino; b) oprava atenskega konjenika, denar atenskega konjenika za opremo; c) dajanje ἐγγυητῶν. 2. intr. stanje, položaj, razmere, naredba, ustava, obstoj νόμου, τὰ πράγματα ἔχει κατάστασιν razmere (mir) so se utrdile.
κατα-τέμνω
pre-, razsekam, razrežem, razdelim, ἐμαυτόν razmrcvarim, poškodujem samega sebe; pass. ἡ πόλις κατατέτμηται τὰς ὁδοὺς ἰθείας mesto je bilo presekano po ravnih cestah; τάφροι κατετέτμηντο jarki so bili napravljeni, izkopani, ἐπί τι kam.
κάτω
adv. (κατά) 1. na vprašanje kam: doli, navzdol, na tla, κάτω διεχώρει αὐτοῖς imeli so drisko; NT ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω od vrha do tal. 2. na vprašanje kje: spodaj, spodnji, v podzemlju, τὸ κάτω τοῦ τόξου spodnji del loka, ἡ κάτω εἰσβολή spodnji vhod; οἱ κάτω a) mrtveci; b) primorci (opp. prebivalci v sredini dežele); τὰ κάτω; c) podzemlje, spodnji svet; d) primorje, ἡ κάτω Ἀσία Mala Azija. – comp. κατώτερος 3 nižji, bolj spodnji, ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω NT (dečke) dveh let in nižje; τὰ κατώτερα spodnji deli sveta = zemlja; sup. κατώτατος 3 najbolj spodnji, najnižji; adv. κατώτατα najbolj spodaj.
Κέκροψ
, οπος, ὁ Erehtejev sin, prvi atenski kralj, zgraditelj gradu Κεκροπία; po njem so se imenovali Atenci οἱ Κεκροπίδαι.
Κένταυροι
, οἱ prvotno demoni, ki so stanovali po gorah; pri Hom.: divji tesalski narod, katerega so premagali Lapiti.
κέντρον
, τό (κεντέω) 1. a) bodica, bodilo, ostroga, osten (palica z železnim šilom, s katerim so zbadali in poganjali živino); b) jermenast bič z bodicami (kot mučilo); c) želo; d) igla, ostnata zapona. 2. a) izpodbadanje, izpodbuda, mik; b) bolečina; c) ἐμοῦ hrepenenje po meni. 3. središče (centrum).
κέρας
, τό [Et. idevr. k'er-es-, lat. cere-brum iz ceras-ro-m, cervix, icis, nem. Hirn, gl. κάρα –. – gen. κέρατος, κέρως, dat. κέρατι, κέρᾳ; pl. nom. κέρατα, κέρᾱ, gen. κεράτων, dat. κέρᾰσι; ep. κέραος, κέραι, pl. κεράων, κέρᾱσι in κερᾰ́εσσι; ion. κέρεος, κέρεϊ, κέρεα, κερέων]. 1. rog, rogovje, roženina; posebno: rog (kot glasbeno orodje) in rog (iz katerega so pili). 2. vse, kar se izdeluje iz rogov: a) (rožen) lok; b) (rožena) vrata; c) rožena cev na odici. 3. kar je rogu podobno: a) vzvišeni, rogu podobni roglji na oltarju NT; b) kodri, kita, κέραι ἀγλαέ ki se ponašaš s svojimi kitami (Il. 11, 385; drugi: ki se ponašaš s svojim lokom); c) rokav reke; d) vrh gore τοῦ ὄρους; e) krilo vojske, ἔξω τοῦ κέρως izvun krila, κατὰ κέρας, ἐπὶ κέρας, ἐπὶ κέρως v dolgi vrsti, v dolgi črti, drug za drugim, ladja za ladjo ἀνάγω, ἐκπλέω, πορεύομαι, ἄγω (tako, da jih je bilo dosti drug za drugim, pa le malo vštric, nasprotno: ἐπὶ φάλαγγος), κατὰ κέρας ἐπιτίθεμαι, προσβάλλω, συμπίπτω napadem od strani, z ...