Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ζυγόν
, τό ζυγός, ὁ, nav. pl. ζυγά [Et. iz jugó-m; lat. iugum, slov. igo, nem. Joch] 1. jarem δουλείας, δουλοσύνης, vprega dveh volov ali konj, dvovprežni voz; ὑπὸ ζυγὸν ἄγω vpregam, ἐπιτίθημί τινι ζυγά τοῦ μὴ ὑβρίσαι vržem na koga jarem (stražo), da ne … 2. a) kobilica pri liri; b) veslarska klop; c) tehtnica NT; d) vrsta, red (v vojaškem pomenu).
ζυγωτός
3 poet. dobro naprežen, dvovprežen (s 4 konji, t. j. dva pod jarmom in na vsaki strani en priprežen konj παράσειρος).
θῡμο-ειδής
2 (εἶδος) 1. ognjevit, pogumen, srčen, isker (konj). 2. jezen, srdit, strasten, strahovit, nagel.
ἱππ-αγωγός
2 (ἄγω) ki prevaža konje; πλοῖον, ναῦς (tudi brez subst.) ladja za prevoz konj (konjevoznica).
ἱππικός
ki spada h konju (ali vozu), ki se tiče konja (ali voza), konjski, vozni, vprežen; ki zadeva jezdeca ali konjenico, konjeniški; poznavajoč konje, spreten v ježi, izkušen v konjereji;
ἱππικός
3 (ἵππος) 1. kar spada h konju (ali vozu), ki se tiče konja (= ἵππων), konjski, vozni, vprežen; δρόμος tek konj, ναυάγια koščki (razbitega) voza, ὀχήματα s konji naprežen voz, ἀγών tekma v hitri vožnji. 2. ki se tiče jezdeca ali konjice, konjiški, θώραξ oklep za jezdeca, μάχη, λόχος na konjih, δύναμις moč konjice, konjica. 3. poznavalec konj, spreten jezdec, izveden v konjereji. 4. a) ἡ ἱππική (sc. τέχνη) spretnost v jahanju, umetnost jahanja, jezdarstvo, konjiška služba, vežbanje v jahanju; b) τὸ ἱππικόν konjica, konjištvo, napreženi vozovi, pratež.