Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
štuliti se
Izraz pomeni vriniti se, pa ne le dobesedno v vrsto, še bolj se rabi za nekoga, ki se sili v kako družbo, dreza vate, ko nimaš časa, ali pa hoče na vsak način imeti glavno besedo. Tak človek je "štulec". Govori se še dovršna izpeljanka vštuliti se.
Beseda se največkrat rabi, ko se na koga zjezimo (seveda bolj od daleč): "Pa kaj se štuliš, če vid'š, da nima časa/da ji nis' všeč ..."
"Jaz sem se kar vštulil," rečeš nekako v opravičilo, če se nepovabljen priključiš skupinici, ki zavzeto debatira o nekem problemu.
tá
1. izraža, da je oseba ali stvar, na katero se usmerja pozornost koga
2. izraža, da kaj poteka, obstaja v času govorjenja o njem
3. izraža, da se o osebi ali stvari pravkar pripoveduje
4. izraža, da je kaj določeno z navajanjem, naštevanjem
5. izraža, da oseba ali stvar vzbuja
6. ki je znan, a se noče, ne more natančneje imenovati
7. izraža poljubnost oseb ali stvari
1. čeprav
2. za izražanje dodajanja k prejšnjemu
3. za izražanje vzročno-sklepalnega razmerja; zato
4. za dopolnjevanje, pojasnjevanje prej povedanega
5. za izražanje, da se dejanje odvisnega stavka godi skoraj istočasno z dejanjem nadrednega
6. za izražanje omejevanja; vendar
7. za izražanje nasprotja s prej povedanim
taebo
izvajanje gibov borilnih veščin, zlasti tekvondoja (gibi rok s stisnjenimi pestmi, brcanje/udarci z nogo), na telovaden način po določeni koreografiji (sočasno, na glasbo) in po metodi aerobne vadbe (intenzivnost, ki ustrezno obremenjuje srčno-žilni sistem)
tak
1.de so, so beschaffen, solch
2. ein solcher/eine solche/ein solches, so einer/so eine/so eines
3. derartig, dergleichen, so ähnlich, so ungefähr
take*
1.sl vzeti, jemati; prijeti, zgrabiti; polastiti se, zavzeti; ujeti, zalotiti, zasačiti; ujeti; vzeti mero, izmeriti; peljati se (z); (po)jesti, (po)piti
2. odvzeti, odšteti; odnesti, s seboj vzeti, (od)peljati, odvesti; iztrgati
3. dobiti; izkoristiti; prejemati, biti naročen na; nakopati si, stakniti
4. vzeti, zahtevati, potrebovati, biti potreben
5. občutiti, imeti; nositi, pretrpeti, prenašati, prestati, doživeti; napraviti
6. očarati, prevzeti, privlačiti
7. razumeti, razlagati (si), tolmačiti (si), sklepati; smatrati (za), imeti za, vzeti za, verjeti
8. zateči se (k, v); iti (k, v); vreči se v, pognati se v; preskočiti
9. fotografirati; skrbeti (za)
10. uspeti, imeti uspeh, naleteti na odziv; prijeti se, uspevati, ukoreniniti se; prijeti; prijeti se (o barvi); učinkovati, delovati (zdravilo, cepivo ipd.); (o ribi) prijeti, ugrizniti; fotografirati se, biti fotografiran; (redko) vneti se, vžgati se; biti prizadet
takó
1. izraža način dejanja pri govorečem ali v bližini govorečega, na katerega se usmerja pozornost koga
2. izraža način dejanja, poteka česa, znan iz predhodnega besedila, okoliščin
3. izraža enakost s prej navedenim, opisanim
4. izraža veliko mero ali stopnjo tega, kar izraža glagol, pridevnik ali prislov
5. izraža nedoločen način
6. poudarja dejstvo, ki brez nadaljnjih podatkov utemeljuje sklep
7. poudarja približnost
8. izraža način, ki je znan, a se noče, ne more imenovati
9. izraža omejitev, negotovost v izjavi
10. izraža obstajanje česa poleg že povedanega
11. izraža veljavnost trditve za primer, pri katerem se trditev ne ponovi
12. izraža prehod k novi misli
13. izraža stanje, razmere, znane iz okoliščin, sobesedila
14. izraža ustreznost povedanega, navedenega
15. izraža, da se dejanje zgodi brez določenega vzroka, namena
16. v nespremenjenem stanju, kot ga določa sobesedilo
17. izraža opozorilo na prehod k novi misli, dejavnosti
18. izraža začudenje, presenečenje