Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ležíšče
-a s (í) vstati z ~a; cena za ~ |za prenočevanje, prenočišče|; zajčje ~; ~ premoga nahajališče: ~ za žarnico |mesto pritrditve|; grad. ~ strešne konstrukcije
nôga
-e tudi nôga -é ž, prva oblika rod. mn. nóg; druga oblika dalje -i -ó -i -ó; -é nóg -áma -é -àh -áma; -é nóg -àm -é -àh -ámi; tož. ed. in mn. v predl. zv. nógo, nóge (ó; ó ẹ́; ó ẹ̑) 1. zlomiti si obe ~i; bose ~e; prestopati se z ~e na ~o; V ~e ga zebe; Na ~ah ima copate; poud. Sneg se udira pod ~ami |zaradi teže telesa|; K ~i |povelje; ukaz psu|; Na ~e |vstani(te)|; poud. ~e na iks |po obliki podobne črki x|; ptičje ~e; stol na treh ~ah2. poud.: nastaviti komu ~o |spotakniti ga|; spraviti se komu izpod nog |umakniti se, oditi|; ogledati si koga od nog do glave |vsega|; stisniti rep med ~e |umakniti se, zbežati; vdati se, odnehati|; vzeti pot pod ~e |začeti iti, hoditi|; Celo mesto je bilo na ~ah |Vsi prebivalci mesta so bili vznemirjeni|; z eno ~o biti v grobu |biti star; biti pred smrtjo|; poud.: biti s kom na bojni ~i |sprt|; Tja še ni stopila človeška ~ |človek, ljudje|; imeti težke ~e |težko hoditi|; postaviti se na lastne ~e |osamosvojiti se|; vstati z levo ~o |biti nerazpoložen...
prêstol
-óla in prêstol -ôla m (é ọ́; é ó) vstati s ~a; odpovedati se ~u; poud.: pahniti koga s ~a |vzeti mu oblast|; na ~u sedeti več let |vladati|;
pretegníti
in pretégniti -em dov. pretégni -te in -íte; pretégnil -íla, pretégnit, pretégnjen -a; pretégnjenje; (pretégnit) (í/ȋ/ẹ́ ẹ́) koga/kaj ~ noge; poud. ~ konje |zelo utruditi, izmučiti|; ~ si kite pretegníti se in pretégniti se -em se (í/ȋ/ẹ́ ẹ́) vstati in se pretegniti; poud. ~ ~ od dela |zelo se utruditi, izmučiti|;
razmajáti
-májem tudi razmájati -em tudi razmájati -am dov. razmajánje tudi razmájanje; drugo gl. majati (á á; á; á; á ȃ) kaj ~ mizo; poud. ~ (si) noge |razgibati|; razmajáti se -májem se tudi razmájati se -em se tudi razmájati se -am se (á á; á; á; á ȃ) Stopnice so se razmajale; poud. vstati in se razmajati |se razgibati|;
skočíti
skóčim dov. skôči -íte; skôčil -íla, skôčit, star. skočívši; (skôčit) (í/ȋ ọ̑) ~ dovolj visoko; ~ iz jame, z drevesa; ~ čez ograjo; šport. ~ v daljino; ~ pet metrov; poud.: ~ iz postelje |zelo hitro vstati|; ~ na obisk, po kruh |iti za kratek čas|; šalj. ~ v zakonski jarem |poročiti se|; poud. Cene so spet skočile |narastle|; poud. skočiti na koga/kaj Roparja sta skočila nanj |sta ga napadla|; poud. skočiti v koga/kaj Pes je skočil v tujca |se je zagnal|;