Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ἀπο-λείπω
(tudi v tmezi) I. act. 1. trans. a) puščam (za seboj), ne použijem, zapuščam (prazen prostor), ὡς πλέθρον v razdalji približno enega pletra; b) puščam na cedilu, opuščam, izgubljam βίον, ἀπολέλοιπέ με ἤδη βίοτος ἀνέλπιστος pustilo me je brez upanja. 2. intr. a) neham biti, manjkam, nimam, ὁ Νεῖλος … ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον pojemajoč, τὶς ἀπολείπει τι τῆς ἀρετῆς treba mu je še vrline; b) zaostajam; pri števnikih in izrazih mere: malo manjka, da ne, malodane; ὀλίγου ἀπέλιπον ἐς Ἀθήνας ἀφικέσθαι malo je manjkalo, da nisem prišel, skoraj bi bil prišel v Atene; μικρὸν ἀπέλιπον διακόσιαι γενέσθαι bilo jih je malodane 200; ἀπὸ τεσσέρων πήχεων ἀπολείπουσα τρεῖς δακτύλους imelo je tri palce manj kot štiri vatle; c) odhajam, zapuščam (mesto, vojsko), ὅθεν ἀπέλιπες kjer si v govoru prenehal. II. pass. 1. zaostajam za kom τινός. 2. odstranjujem se, zapuščam koga, zgrešim kaj, zaidem od ἀληθείης, oropam se česa, ne dosežem česa, οὐκ ἀπολείπομαι zvesto se držim česa; NT ἀπολείπεταί τινας εἰσελθεῖν dolo...
ἀπο-λούω
ep. (tudi v tmezi) 1. act. opiram, spiram, splakujem, τινά τι s koga kaj. 2. med. operem sebi (zase) τί τινος NT.
ἀπ-ολοφῡ́ρομαι
d. m. 1. glasno objokujem koga τί, τινά. 2. zadosti žalujem, objokujem.
ἀπο-μιμνῄσκομαι
d. p. [fut. ἀπομνήσομαι, aor. -εμνήσθην, ep. -εμνησάμην] spominjam se, ohranim v spominu τινί τι; χάριν τινί ne pozabim hvaležnosti do koga, spominjam se s hvaležnostjo koga.
ἀπο-μνημονεύω
1. (o)hranim v spominu, spominjam se, pomnim, τινί τι ne pozabim komu česa, τωὐτὸ οὔνομα ἀπεμνημόνευσεν τῷ παιδὶ θέσθαι v spomin na to je dal otroku isto ime. 2. pripovedujem (iz spomina), omenjam koga τί, τινά.
ἀπ-ομόργνῡμι
[fut. ἀπομόρξω] ep. otiram, brišem, τί τινος kaj s česa; med. otiram si (solze).
ἀπο-νέμω
1. act. podeljujem, dajem τινί τι. 2. med. dodeljujem si, imam korist od česa τινός.