Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
potegníti
in potégniti -em dov. potégni -te in -íte; potégnil -íla, potégnit, potégnjen -a; potégnjenje; (potégnit) (í/ȋ/ẹ́ ẹ́) koga/kaj ~ otroka k sebi; ~ zavoro; knj. pog.: ~ naivneža (za nos) nalagati, prevarati: ~ obiskovalca na postajo odpeljati: ~ vodovod do hiše napeljati, speljati: ~ (ta) kratko, krajši konec biti na slabšem, biti prikrajšan: publ. ~ zaključek ≥ sklepati, narediti sklep: potegniti koga za kaj ~ dečka za rokav; poud. potegniti koga v kaj ~ tovariša v pustolovščino |spraviti|; potegniti z/s čim po čem ~ s čopičem po zidu; knj. pog. potegniti z/s kom ~ s šibkejšim podpreti ga: Potegnil je močen veter; Vlak je že potegnil speljal: avt. žarg. Avto ~e 200 km na uro |njegova največja hitrost je|; brezos. Hladno je potegnilo potegníti jo in potégniti jo -em jo (í/ȋ/ẹ́ ẹ́) knj. pog., poud. ~ ~ od doma |iti, oditi|; potegníti se in potégniti se -em se (í/ȋ/ẹ́ ẹ́) Kolona se je potegnila; knj. pog. Fant se je potegnil je zrasel: neknj. pog. ~ ~ nazaj umakniti se: knj. pog. p...
potégnjen
-a -o; bolj ~ (ẹ́) knj. pog. ~ fant visok: potégnjeni -a -o (ẹ́) zastar. ~ naglas akut: potégnjenost -i ž, pojm. (ẹ́)
potégnjenec
-nca m s -em člov. (ẹ́) knj. pog. visok fant: potégnjenka -e ž, člov. (ẹ́) knj. pog. potégnjenčev -a -o (ẹ́) knj. pog.
potegón
-a m, člov. (ọ̑) knj. pog., poud. |visok fant|; potegónka -e ž, člov. (ọ̑) knj. pog., poud.