Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
vèn
[vən] smer. prostor. prisl. (ə̏) 1. gledati ~; hoditi ~ in noter; daleč ~; iti ~ na zrak; ~, je ukazal; poud. Pri enem ušesu mu gre noter, pri drugem ~ |Nič ne uboga, ne upošteva; Nič si ne zapomni|; olepš. Po dveh letih je prišel ~ |iz zapora|; knj. pog.: Dela ima toliko, da se ~ ne vidi |zelo veliko|; priti ~ (iz vaje) |odvaditi se določenega dela, spretnosti|; 2. hoditi ~ z družino, s prijatelji; knj. pog. Večkrat potuje ~ |iz države|;
vesél
1. ki je v stanju veselja
2. ki občuti veselje, zadovoljstvo ob čem
3. ki povzroča veselje, zadovoljstvo
4. lahkotno se premikajoč, živahen
5. svetle barve, živo pisan
6. poudarja pomen samostalnika, na katerega se nanaša