Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ὄνομα
, ατος (τοὔνομα = τὸ ὄνομα), ep. ion. οὔνομα [Et. lat. nomen, slov. ime, imena (iz ьmen-, ьnmen-, idevr. n̥men), nem. Name] 1. ime, nazivanje, poznamenovanje; ὄνομα, ὀνόματι z imenom, po imenu, imenovan πόλις Θάψακος ὀνόματι, πόλις ὄνομα Καιναί; ὄνομα καλέω τινά, ὄνομα τίθημι (τίθεμαί) τινι dajem komu ime; ὄνομα φέρω nosim (imam) ime. 2. beseda, izraz, naslov. 3. ime, glas, slava. 4. samo ime, videz, izgovor, pretveza, μετὰ καλῶν ὀνομάτων z lepimi besedami, z lepim izgovorom, τῷ ὀνόματι pod pretvezo, navidezno. 5. τῷ ὀνόματι, διὰ τοῦ ὀνόματος, ἐν (ἐπὶ) τῷ ὀνόματί τινος v imenu koga, po naročilu koga NT. 6. opisovalno: ὄνομα σωτηρίας = σωτηρία.
ὀνομάζω
, ion. οὐνομάζω [fut. ὀνομάσω itd.] ὀνομαίνω, ion. οὐνομαίνω [fut. οὐνομανέω, aor. ὠνόμηνα, ep. ὀνόμηνα] 1. act. in pass. a) imenujem, (po)kličem (z imenom), δῶρα naštevam, (iz)govorim μηδ' ὀνομήνῃς, priznavam, govorim μάλα σεμνῶς, obetam ὄρχους δώσειν; b) dajem ime, nazivam, imenujem koga za kaj τινὰ θεράποντα. 2. pass. imenujem se, zovem se, pišem se, ἔκ τινος po kom NT, ἀπὸ τούτου μὲν τοῦτο οὐνομάζεται odtod izvira pregovor. 3. med. παῖδα μ' ὠνομάζετο imenoval me je svojega sina.
Dostopnost