Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
slàb
slába -o tudi slàb slába -ó; slábši -a -e (ȁ á á; ȁ á ọ̑; ȃ) ~ človek; ~ ogenj; ~ih sto kilometrov; knj. pog. imeti ~e živce |biti živčen|; poud.: imeti ~o glavo |težko se učiti|; biti v ~i koži |biti bolan; biti slabo razpoložen|; knj. pog. imeti ~o kri biti slabokrven: poud.: To je ~a tolažba |ni tolažba|; imeti ~o vest |občutek krivde|; nevtr. biti ~ v matematiki; poud. Njeno petje ni ~o |je precej dobro|; slábši -a -e (ȃ) biti ~ od drugih, kot drugi; odstopiti komu vso ~o obleko slábi -ega m, člov. (á) pomagati ~emu slábši -ega m, člov. (ȃ) dopolnilni pouk za ~e slábo -ega s, pojm. (á) očitati komu kaj ~ega slábše -ega s, pojm. (ȃ) povedati o kom več boljšega kot ~ega na slábem mestov. prostor. prisl. zv. (á) biti ~ ~ na slábšem mestov. prostor. prisl. zv. (ȃ) biti ~ ~ kot drugi slabóst -i ž, pojm. (ọ̑) čutiti ~ v želodcu; števn. organizacijske ~i
slabìč
-íča m s -em člov. (ȉ í) poud. |neodločen, omahljiv človek|; neobč. slaboten človek: slabíčka -e ž, člov. (ȋ) poud. slabíčev -a -o (í) poud.
slabonaméren
-rna -o; bolj ~ (ẹ́; ẹ́ ẹ̑ ẹ́) ~ človek slabonamérnost -i ž, pojm. (ẹ́; ẹ́)
slabôtnež
-a m s -em člov. (ȏ) poud. |slaboten človek|; slabôtnica -e ž, člov. (ȏ) poud. slabôtnežev -a -o (ȏ) poud. slabôtničin -a -o (ȏ) poud.
slaboúmnež
-a m s -em člov. (ȗ) poud. |slaboumen človek|; slaboúmnica -e ž, člov. (ȗ) poud. slaboúmnežev -a -o (ȗ) poud. slaboúmničin -a -o (ȗ) poud.
slabovíden
-dna -o; bolj ~ (í; í ȋ í) ~ človek; biti ~ slabovídnost -i ž, pojm. (í)
slabovídnež
-a m s -em člov. (ȋ) poud. |slaboviden človek|; slabovídnica -e ž, člov. (ȋ) poud. slabovídnežev -a -o (ȋ) poud. slabovídničin -a -o (ȋ) poud.