Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
mudíti
-ím nedov. múdi -íte, -èč -éča; -íl -íla, mujèn -êna; mujênje; (-ít/-ìt) (í/ȋ í) koga Moram iti, da vas ne bom preveč mudil |jemal časa|; star. Gostje so že nekoliko mudili zamujali: muditi koga z/s čim Kaj me ~iš s temi zadevami mudíti se -ím se (í/ȋ í) 1. s smiselnim osebkom komu/čemu ~i ~ mi na vlak; poud. Kam pa se vam tako ~i |kam tako hitite|; z nedoločnikom ~i ~ mu vrniti dolg; muditi se komu/čemu z/s čim Mudilo se jim je s pripravami; brezos. Nič se ne ~i2. ~ ~ pri bolniku |zadrževati se|; publ. ~ ~ na študijskem potovanju biti: knj. pog. Ta stvar se ne ~i ni je treba hitro, takoj opraviti: muditi se z/s kom/čim ~ ~ z otroki, z opravki
nabíti
-bíjem dov., nam. nabít/nabìt; nabítje; drugo gl. biti1 (í ȋ) koga/kaj na kaj ~ obroče na sod nabiti kaj z/s čim ~ jašek z gramozom; ~ puško, top; elektr. Z drgnjenjem ~ površino stekla naelektriti: nabiti kaj ~ beton, ilovico; poud.: ~ cene |dvigniti, zvišati|; ~ visoke davke |naložiti, predpisati|; poud. nabiti koga ~ nasprotnike |premagati|; ~ razgrajača |natepsti|; nabíti se -bíjem se (í ȋ) knj. pog. ~ ~ v dvorano natlačiti se, nagnesti se:
obíti
obíjem dov., nam. obít/obìt; obítje; drugo gl. biti1 (í ȋ) kaj z/s čim ~ steno z lesom
odbíti
-bíjem dov., nam. odbít/odbìt; odbítje; drugo gl. biti1 (í ȋ) komu/čemu kaj ~ brani zob; publ. ~ beguncem pomoč odreči: odbiti koga/kaj ~ napad; ~ sovražnika; ~ ponudbo, snubca ≥ odkloniti: odbiti koga/kaj od koga/česa ~ otroka od sebe; ~ stroške od izplačila odbiti kaj z/s čim ~ žogo z glavo; Ura je odbila enajst; Vse ure so že odbile |prenehale biti|; odbíti se -bíjem se (í ȋ) Sekira se mu je odbila odbiti se od česa Žoga se je odbila od vratnice
pobíti
-bíjem dov., nam. pobít/pobìt; pobítje; drugo gl. biti1 (í ȋ) koga/kaj ~ fanta na tla; ~ kozarce; poud. ~ trditve |ovreči|; ~ žival ubiti: pobíti se -bíjem se (í ȋ) ~ ~ po glavi
podbíti
-bíjem dov., nam. podbít/podbìt; podbítje; drugo gl. biti1 (í ȋ) kaj ~ železniške pragove
prebíti
-bíjem dov., nam. prebít/prebìt; prebítje; drugo gl. biti1 (í ȋ) kaj ~ led; ~ sovražnikov obroč; neobč. prebiti koga ~ nasprotnika natepsti, pretepsti: prebíti se -bíjem se (í ȋ) ~ ~ do ponesrečenca; ~ ~ skozi goščavo; poud. prebiti se do česa ~ ~ ~ znanstvenega naslova |doseči ga z velikim prizadevanjem|;
pribíti
-bíjem dov., nam. pribít/pribìt; pribítje; drugo gl. biti1 (í ȋ) kaj ~ desko pribiti koga/kaj na kaj ~ sliko na steno pribiti kaj k/h čemu ~ stroške prevoza k ceni; poud. Pribil je, da sta samo dve izbiri |povedal, poudaril|;