Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
čéz
prisl. (ẹ̑) 1. smer. prostor., smer. prostor. prisl. ~ priti; gledati ~; neknj. pog.: Mleko gre ~ prekipi: iti ~ čez mejo: 2. mer., mer. prisl. segati do kolen in še ~; priti opoldne ali malo ~; Voda je ~ in ~ preplavila bregove |popolnoma|; 3. mestov. prostor., mestov. prostor. prisl. tam ~ na čéz in načéz nač. prisl. zv. (ẹ̑) prevzeti delo ~ ~; govoriti bolj ~ ~
hláče
hláč ž mn. (á ȃ) nositi, obleči ~; ~ do kolen; smučarske ~; dolge, kratke ~; spodnje ~; iron. V tej hiši ona nosi ~e |odloča, ukazuje|;
koléno
-a s (ẹ́) 1. obvezati ranjeno ~; stopiti do kolen v vodo; poud.: dati otroka čez ~ |natepsti ga|; upogniti ~a pred kom |ukloniti, vdati se; podrediti se|; spraviti koga na ~a |pokoriti, premagati|; biti na ~ih |klečati; biti poražen|; prositi na ~ih |zelo|; 2. ~ pri odtočni cevi; sorodstvo v tretjem ~u |rodu|; poud. ~ reke |ovinek, zavoj|;
móker
môkra -o tudi móker môkra -ó; bolj ~ (ọ́ ó ó; ọ́ ó ọ̑) ~ rokav; ~ do kolen; poud.: ~a jesen |deževna|; ~o oko |solzno|; ~ od napora |znojen|; môkri -a -o (ó) urad. ~ žig môkro -ega, v predl. zv. mókro s, snov. (ó; ọ̑) žarg. ponuditi gostu kaj ~ega pijačo: sedeti na ~em; potovati po suhem in po ~em |po vodi|; sejati v ~em môkrost -i ž, pojm. (ó)
nasnežíti
-ím dov. nasnéžil -íla, nam. nasnežít/nasnežìt, nasnežèn -êna; nasnežênje; drugo gl. snežiti (í/ȋ í) kaj Snežni top mora ~ sneg; brezos. nasnežiti česa Čez noč je nasnežilo snega do kolen
ponekód
nedol. prostor. prisl. zaim. poti ali razmeščenosti (ọ́; ọ̑) ~ na rebri so se svetile snežne zaplate; Sneg se ~ udira do kolen
prék
prisl. (ẹ̑) neobč. 1. smer. prostor., smer. prostor. prisl. čez: prepeljati se ~ |na drugo stran, čez ovire|; žarg. pomagati komu ~ |ilegalno v tujino|; 2. mer., mer. prisl. Snega je do kolen in ~ čez:
tičáti
-ím nedov. tíči -íte, -èč -éča; tíčal -ála, tíčat; tičánje; (tíčat) (á í) Ključ ~i v ključavnici; ~ v grmu; poud. ~ do kolen v blatu |biti v neprijetnem položaju|; poud. tičati v čem ~ ~ dolgovih |biti zadolžen|;
udréti se
udrèm se tudi udréti se udêrem se dov., 3. os. mn., neobč. uderó se, -ì se -íte se tudi -i se -íte se; udŕl se -a se, -èt se/-ét se, udŕt -a; udŕtje; (-èt se/-èt se) (ẹ́ ȅ; ẹ́ é) Streha se je udrla udreti se komu/čemu Živalim so se od stradanja udrle lakotnice; poud. Iz nosa se mu je udrla kri |je začela silovito teči|; brezos. Udrlo se mu je do kolen udréti jo udrèm jo tudi udréti jo udêrem jo (ẹ́ ȅ; ẹ́ é) knj. pog., poud. |hitro steči, oditi|; : ~ ~ proti domu