Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
žučko
Prijateljica iz Šmartnega pod Šmarno goro tako reče svetlodlakemu psu. Beseda izhaja iz besede žut (slovensko tudi žolt), zato se lahko rabi tudi malo bolj splošno slovenska rumenko, ki pa ni tako praktična.
V srbščini "žuć(k)o" pomeni rdečelasi.
župevka
politik ženskega spola, ki zaradi lastnega preračunljivega interesa prestopa iz ene stranke v drugo
"Andreja je pa čista župevka!" (Zasavje)
(tavša) po poslanki Barbari in ker se ujema s tavšanjem=menjanjem.
žur
Zabava, po možnosti z veliko udeleženci, pitjem in glasbo. Tudi neurejeno, kaotično dogajanje (npr.: "Voziti po neapeljskih ulicah je pravi žur."). Lahko se uporabi tudi ironično, za neprijetno situacijo (npr.: "Ko je direktor ugotovil, kaj se je zgodilo, se je začel žur."), gl. tudi (žurka).
Pogosto v zvezi "žur do jutranjih ur".
Pojem žur (iz katerega je ljudska jezikovna domiselnost potem razvila pojme, kot so žurka, žuriranje, žurer ipd.) prihaja iz francoskega (a zlasti v nemškem prostoru uporabljanega) izraza "jour fixe", ki pomeni "določeni dan". Preden so ljudje hodili na žure, so se torej dobivali na žurfiksih. Gre za dan, ko se neka, navadno ožja skupina ljudi redno dobiva (npr. "vsak drugi četrtek", "vsak prvi torek v mesecu" ali "vsak zadnji petek v tednu"), recimo na taroku, druženju kar tako ali morda ob stalni mizi v lokalu (štamtiš). Za člana takšne skupine je žurfiks sveta zadeva in odveč je pričakovati, da se bo udeležil katerega koli dogodka (najsi bo to gledališka pre...
žvarovna
V prvotnem pomenu nekvalitetno meso z veliko maščobe. Tudi slaba, vodena kava.
V prenesenem pomenu pa nekoliko slabšalna oznaka za penis, ki se večinoma nanaša na njegovo vsakdanje, neerektivno stanje.
"Daj posprav to tvojo žvarovno!"
"Prijel je svojo žvarovno v roke in začel opletati z njo po vsem, kar mu je prišlo na pot"
žvižgovc
Domače vino, ki ga ljubitelji bolj in manj žlahtne kapljice naredijo sami iz tistega, kar zraste na domači brajdi.
Poreklo: Polje pri Ljubljani
žvrcati
Glagol žvrcati je nedovršni par glagolu (po)žvrkniti. Po naliki z žvcati se govori tudi požvrcniti, možna pa je tudi nepalatalizirana oblika žvrkati, ki pa je bolj redka. Glagol žvrcati namreč upošteva 3. palatalizacijo (kot dvigniti - dvizati, klikniti - kli'cati). Zadnje čase se sliši tudi nešumniška različica zvrcati.
Besede pomenijo poklicati nekoga z mobija na mobi, potem pa že po enem ali dveh zvonjenjih prekiniti zvezo. Klicani mora tako poklicati klicatelja; tako klicarjenje ni priljubljeno, saj mora klicani plačati več (ponavadi se ljudje tako razvadijo, da zvrcajo nekomu, ki ima naročnino). Žrvcanje pa je uporabno tudi kot signal, seveda ob poprejšnji domembi.
Primer:
"Kva mi žvrcaš!"
"No, prid' pol v'n, k' ti požvrknem."
Povsem enak pomen ima beseda bipniti, bipati, ki izhaja iz medmeta, ki posnema glas telefona: "bip"
Besedi žvrcati in bipati sta različno razširjeni - tod govorijo tako, tam tako.
Ponekod uporabljajo izraz požmrkniti (naglas pred r).