Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
biti na cracku
Zveza "biti na cracku", rabljena občasno med mlajšimi v Ljubljani, označuje posameznike nenavadnega vedenja ali nepričakovanih odzivov. Motivacija zveze je, da se oseba obnaša tako, kot bi bila pod vplivom prepovedanih drog (podobno motivirani izrazi so tudi v drugih jezikih).
"Lej ga unga, mudel je na cracku!" (ker se voznik pači med vožnjo)
Pogosto tudi vzklično vprašanje, če smo nad čim presenečeni (zelo pozitivno, ker je povedal kaj bizarnega in smešnega, ali pa negativno ob kakem čudnem dejanju): A si na cracku!?
biti na robu prepada
že SSKJ pove, da to pomeni biti "v veliki nevarnosti za obstoj", a je šele poslanec Jožef Horvat (NSi) na seji DZ presekal s tovrstnim cincanjem: "Stojimo na robu propada, toda mi bomo naredili korak naprej."
brehati
Gorenjski izraz, ki označuje globok in moker kašelj. Globok zato, ker kašljaš močno, iz dna pljuč, kot kak kadilec ((kadilski kašelj)), moker pa zato, ker na koncu izpljuneš gosto sluz. Naglas na a (brehAti). Verjetno je nastalo iz onomatopeje. Podobna je beseda krEhati, ki pa označuje bolj suh kašelj.
buc
V ljubljanskem pootročenem govoru sem že slišal besedo buc, ki pomeni udarec.
- Pazi, da se ne zadaneš v mizo, da ne bo buc.
- A je bil buc?
Kot medmet označuje enako kot bum:
- Se je skobacal pod stol, pol je pa hotel vstati, pa buc - se je udaril ob prečko ...
Ker se udarec povezuje z bolečino, deloma nadomešča tudi to besedo. Hkrati opozorimo na isti koren (bu), kajti za boleti je zelo razširjeno bubati (tudi med starejšimi v posebno čustvenem govoru: A te buba?).
- A je buc?
- A te buc?
Uporablja se tudi podvojeno za večji učinek.
- A si se v glavco, a te bucbuc?
burek
burek -a m (u) gastr. orientalsko pecivo iz listnatega testa z nadevom: burek s sirom; mesni burek; slani štrudel
Njegova germansko-slovanska ustreznica je štrudelj (jabolčni/sirov zavitek; ljubko imenovan tudi burek sa šećerom, predvsem po prizoru iz filma Kajmak in marmelada, ko Džuro Tanji reče, da njena mama peče burek sa šećerom).
V pogovornem jeziku pomeni burek tudi bedaka, nesposobneža. Primer: "Ste pa res eni bureki!" Seveda je v tej žaljivi rabi besede bolj ali manj prikrita šovinistična ali rasistična vsebina; burek v tem pomenu implicira zabitega in nesposobnega južnjaka, Balkanca oz. Orientalca. Znani ljubljanski grafit iz 80. let je razglašal: BUREK? NEIN, DANKE! Pomen grafita je bil, kajpada, jasen: nočemo Juge, Balkana in Orienta, temveč Zahod, Nemčijo in Evropo.*
Branko Gradišnik je svoje čase govoril, da je burek beseda, ki združuje Vzhod in Zahod. Če namreč prebereš "burek" nazaj, dobiš besedo "kerub" (//Kerub, jej burek!//). Njegovo interpretacijo bi nemara lahko malce...
co
Co je beseda, ki jo uporabljamo predvsem na koroškem.
npr.:
A greš co na drink?
prevod [Ali greš zraven na pijačo?]
cukr
Beseda označuje živo bitje, ki je nadvse ljubko )pogosto za živali).
"Glej te mladičke! Pa tist' s pikico na glavi. A ni cukr!"
V nekaterih predelih Slovenije pravijo cukr bonbonu.
"A boš en cukr?"
čavči pozdravči
Težnja v ljubljanskem ženskem slangu, da se pridaja besedam ljubkovalna ali vsaj dobrovoljna manjšalna končnica -či, najpogosteje v pozdravu čavči (pozdravči), a tudi pri drugih besedah, npr. (kulči), (sorči). Ta raba je bila nekoč zelo razširjena le pri ženskih osebnih imenih, napisana po angleško: Tina -> Tinchy, Manja -> Manchy (včasih so fantje rabili tudi samo Tinč, Manč), vendar Nataša -> Tashy. Tudi mami -> mamč. Temu sorodna je tvorba nedovršnih ljubkovalnih glagolov na -(č)ka-ti, npr. iti -> grevčkati, kupiti -> kupivčkati, piti pijačo (pijačko) -> pijačkati, kupovati -> šopkati. Bodimo pozorni na knjižno igrati -> igračkati.
daljnoglas
-a, m 1. //priprava za prenos zvoka na daljavo - telefon, uporaba ob poskusu ustvarjanja vtisa privzdignjenega jezika//:
Mi podaš prosim svoj daljnoglas, da ovekovečim tvoje obličje, prosim?
dati ga na zob
Zvrniti šilce žganega, običajno ne z namenom opijanjanja, temveč v "terapevtske" namene (npr. za ublažitev psihičnih ali fizičnih bolečin), redkeje v zvezi z družabnim pitjem, predvsem v dvoje. Izvor fraze je povezan s tem, da so v časih, ko zobozdravnikov (zlasti na podeželju) še ni bilo, žganja pa dovolj pri vsaki hiši, zobobole blažili s tem, da so žganje v majhnih količinah nalivali na boleči zob (ob močnejših bolečinah pa večje količine mimo zoba v požiralnik ...) in tako delno omrtvičili boleče mesto.
"Danes se pa tako bedno počutim, da ga bom malo dal na zob."
"Zdravo, Jože. A si ti tud tko povožen? Pejva ga v bufet dat mal na zob."
"Tako me je bolel trebuh, da sem ga morala malo dati na zob."