Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
kot bi kravi iz rit' potegnil
Moja babica je vedno govorila, kadar sem se oblekel v ne dovolj lepo ali sploh ne zlikano obleko: "Ja, kakšen pa si! kako si oblečen! Kot bi kravi iz rit' potegnil."
To se tika največkrat srajce, lahko pa tudi majice in drugih oblačil. Tedaj se ta oblačila skrijejo v zaimek (če imaš zmečkano srajco - kot bi jo kravi iz rit' potegnil).
Včasih mi je rekla, da sem tak tudi, če sem bil zelo skuštran.
Različica: kot bi kravi iz gobca potegnil
kreflati
Govoriti neumnosti, nepravilnosti, zlasti zaradi neznanja in nepoznavanja tedaj, ko se od tebe pričakuje nasprotno. Naglas na 2. zlogu.
"Sem ga vprašal, kaj je limita funkcije, pa ni znal. Sem mu dal še neo priložnost: naj mi pojasni determinnatno - pa je še kar kreflal ..."
odstraniti se
Grob izraz za umik, odhod s prizorišča. Lahko je komu izrečen kot ukaz, lahko pa se rabi tudi zase, tedaj šaljivo.
pirova zmaga
Vojskovanje je bilo v časih starih Grkov in Rimljanov vsakodnevno in tako pomembno početje, da so tudi imena oziroma dejanja nekaterih vojskovodij prešla med stalna rekla. Skušajmo ugotoviti, zakaj je naprimer postalo nesmrtno ime kralja Pira. Pir, po materi potomec trojanskega junaka Ahila, po očetovi strani pa celo samega polbožanskega Herkula, je imel nadvse burno življenje. Že v zibki so mu stregli po življenju očetovi sovražniki in smrti ga je rešila le neomajna zvestoba služabnikov. Zanj je nato skrbel ilirski kralj Glautias, ki ga je komaj dvanajstletnega postavil na prestol rodnega Epira, grške pokrajine, ki je mejila na Makedonijo. Kraljestvo pa je kmalu izgubil, ko se je odpravil slavit poroko ene izmed Glautijevih hčera. Zatekel se je v Egipt, kjer si je z ugodno poroko v kraljevsko družino pridobil dovolj moči, da si je pridobil nazaj oblast nad Epirom. Od tedaj dalje je vse njegovo življenje eno samo vojskovanje. Kot vojskovodja je bil imeniten, zgledoval se je po Aleksand...
počesan
Ta izraz poleg svojega primarnega pomena lahko označuje tudi spremembo v značaju prej srboritega, malo zateženega in nadležnega človeka - ko se malce umiri, sprosti, skulira in je prijaznejši do soljudi, z njimi zbija šale in se neobremenjeno pogovarja, tedaj pravimo, da se počeše.
"Odkar se je poročil, je pa počesan. Zdaj še kar pogosto katero rečeva, prej ga pa nisem prenašala ..."
Polikonarbonat
Poseben material,ki ga je odkril Marinero iz Krka, ko je vršil predelavo na Alfi Romeo 156 Autodelta WTCC. Od tedaj je ta snov postala še posebej priljubljena med alfisti, ki jo uporabljajo pri izdelavi odbijačev in podobnih dodelav na svojih vozilih. Odlično gre skupaj z laminatom, vse skupaj pa nato ovijejo v folijo. Seveda pa na takšnem avtu ne smejo manjkati gevinde, prevelika platišča in lažne Brembo zavorne čeljusti.
Entuzijasti napovedujejo, da je v tem materialu prihodnost celotne avtomobilske industrije in že izdelujejo odbijače v slogu Alfe Romeo Giulie, vendar jim vsakokrat spodleti.
pošuškati
Omiljevalen, prisrčen izraz s pomenom zmotiti se, ne napraviti najbolje, posrati ga, iti po zlu, zajebati. Recimo, ko zgrešiš/sfališ ton pri petju, predvsem pa, ko se podre cela struktura, ko se glasovi ne slišijo in pojejo drug mimo drugega, tedaj zborovodkinja reče: "Joj, smo pošuškali!"
Tudi: zatajiti.
"Da ima na banki 5 ceglov, je kar pošuškal!"
Titova
nekdanja Titova ulica, danes (in nekoč) Dunajska ulica v Ljubljani
Zakoreninjeno pogovorno ime severne vpadnice.
Dunajska ulica nekoč:
Pojdiva tedaj proti severu! Tej cesti, po kteri greva zdaj, se pravi dunajska cesta, to se pravi, če bi človek neprenehoma šel po tej cesti in bi na nobeno stran ne krenil, bi prišel na Dunaj; če bi šel pa potem iz Dunaja po ravno tej cesti nazaj, bi se ji reklo: teržaška cesta, ker po nji bi prišel v Terst. Iz tega se vidi, kakšen razloček je, ali gre človek naprej, ali gre nazaj. (Fran Erjavec: Potovanje v Šiško)
tulifon
Kadar prične telefon prav nadležno zvoniti, sploh če ni tvoj, ali če si ravno zadremal, se zabral ali zatopil v kako drugo dejavnost, ki zahteva mir in pedanost, tedaj se telefon prav rad spremeni v tulifon. Beseda je že stara, saj so jo rabili že v jugoslovanskih časih, mlajši brat pa mi je povedal, da je bila nekaj časa zelo priljubljena fora v nižjih razredih osnovne šole.