Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
then
1.sl nato, potem; takrat; (na)dalje, razen tega; torej
2. takraten, tedanji
3. tisti (takratni, tedanji) čas
thread
sl nit, nitka, sukanec, dreta, preja; vlakno; vlakno (v mesu, stročnicah); las, kocina, volna (ovce, koze, kamele); pajčevina; prašnik; navoj (vijaka); tanka žila; nit (misli, govora), zveza, povezanost; življenjska nit
throw*
sl vreči, metati, zagnati, zalučati; treščiti; vreči s tračnic; podreti, zrušiti, premagati; zvreči (jezdeca); odvreči (kožo, o kači); izgubljati (perje, dlako); nasuti (nasip); nametati; skotiti (mlade); izstreliti (naboj); izigrati (karto), odvreči; sukati, oblikovati, modelirati (v lončarstvu); hitro položiti, zgraditi (most); predati, izročiti (oblast); prestaviti (čete); izraziti, prevesti; nagnati, napoditi, pognati; razpisati (natečaj); z goljufivim, sleparskim namenom izgubiti
tick
1.sl tiktakanje, bitje (ure); trenutek; kljukica (zaznamovalni znak v seznamu)
2. (od)tiktakati; označiti s kljukico (da je nekaj preverjeno, predelano, pregledano); markirati; tiktakati, delati tiktak; poteči, miniti, funkcionirati; eksistirati
ticket
sl vstopnica; vozovnica; listek; etiketa, napis; izobesek; znak na blagu, listek z oznako cene; priznanica, potrdilo o prejemu; dostavnica (za izročeno blago); listek za oddano prtljago; srečka; kratka notica; vozniško, letalsko dovoijenje; odpust (iz vojske); program stranke, kandidatna lista; uradni kandidat; glasovnica; ("ta") pravo, pravšno
tide
sl plima in oseka, plimovanje; valovje; tok, struja; čas, doba; sprememba, preobrat; (redko) ugoden trenutek, priložnost
time
1.sl čas; delovni čas; ura, trenutek; najkrajši čas; akt, tempo; tempo, korak, hitrost marša; časovna tabela, vozni red; službena doba; doba, epoha, era, vek; časi; prilika, priložnost; krat (pri množenju); nosečnost, porod; določeno razdobje; prosti čas, brezdelje; v zaporu preživeta leta; računanje časa (po soncu, Greenwitchu itd.); plačilo po času (od ure, od dni itd.)
2. časoven; z določenim plačilnim rokom; (ki je) na obroke
to
sl (osnovni pomen k)
1. (krajevno) k, proti, do, v, na, poleg, ob
2. (časovno) do
3. (namera, cilj, posledica ipd.)
4. (stopnja, mera, meja)
5. (pripadnost, posest)
6. (odnos, razmerje)
7. (rabi za tvorbo dajalnika)
8. (za oznako nedoločnika, pred nedoločnikom)
9. (kot nadomestilo za predhodni nedoločnik)
tongue
1.sl jezik; človeški govor, jezik, veščina govora; način, spretnost izražanja; (zemeljski) rt; jezik plamena; jeziček (pri tehtnici); jezik pri čevlju; kembelj (zvona); ustnik (pihala); tračnica, kretnica
2. dotakniti se, polizati z jezikom; ozmerjati, ošteti; klepetati, jezik vrteti