Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ἐπεί
(iz ἐπί + εἰ), ep. ἐπειή conj. 1. časovno: ko, potem ko, odkar, medtem ko, kadar, ἐπεὶ τάχιστα brž ko; veže se a) z ind.; b) z opt. v orat. obl. in pri dejanju, ki se je v preteklosti ponavljalo, redko z ἄν (κέν): kadarkoli, vselej kadar; c) s cj. (in ἄν, κέν) v splošnih rekih (ako se dejanje le enkrat (v bodočnosti) izvrši ali (v sedanjosti) ponavlja); d) z inf. v orat. obl. 2. vzročno: ker, kajti; sicer, vrhutega; medtem ko; pa vendar, čeprav. 3. zveze: ἐπεί γε, ἐπεί τοι ker pač, ker ravno, saj, kajti zares, ἐπεὶ φέρε ἴδω daj, da pogledam, ἐπεὶ δή brž ko, potem ko, ἐπεί περ ker pač, ker vendar, ἐπεὶ καί ker tudi, ἐπεὶ εἰ ker če, ἐπεί τε = ἐπεὶ δή, ἐπεὶ δὴ πρῶτα odkar, ἐπεὶ ἄρα (δή) ko pa, ker pa (sedaj), ker torej, ἐπεί νυ ker že.
ἐπει-δή
veznik 1. o času: odkar (že), potem ko, z ind.; v orat. obl. in pri dejanju. ki se ponavlja, z optat. kadarkoli, ἐπειδὴ τάχιστα brž ko, ἐπειδὴ πρῶτα odkar. 2. vzročno: ker že, ker pač.
ἐπι-γίγνομαι
d. m., ion. ἐπι-γῑ́νομαι 1. nastanem, rodim se pozneje, živim za kom τινί, οἱ ἐπιγενόμενοι potomci (= τὸ ἐπιγενόμενον γένος); τὰ ἐπιγιγνόμενα novejše tvorbe ali uredbe, τοῦ ἐπιγενομένου θέρους sledeče poletje. 2. a) prihajam zraven, približam se, začenjam se, nastopim, pretečem, χρόνου ἐπιγιγνομένου tekom časa, črez nekaj časa, ἔαρος ὥρη se (pri)bliža, νὺξ ἐπεγένετο noč je nastopila, znočilo se je, ὕδωρ, ὑετὸς ἐπιγίγνεται začne deževati, διώξει začenjam zasledovanje, νότος ἐπεγένετο jug je potegnil NT; slično tudi o drugih vremenskih prikaznih; b) o nezgodi, ki koga zadene: dogodim se, pripetim se, zadenem συμφορά, τέρατα, οἷς ἀρχομένοις v začetku; c) sovražno: prihajam nad koga, napadem τινὶ κατὰ νώτου.
ἕως
, ep. ἧος, εἷος, εἵως [Et. iz stgršk. ἇϝος iz relat. debla jo + obrazilo wos] 1. časovni veznik a) da izraža istodobno dejanje: dokler, med tem ko z ind. ali cj. in ἄν; b) da uvaja dejanje, ki napoveduje konec prejšnjega: dokler ne (bi) z ind., cj. (in ἄν) ali opt.; c) da izraža namero: da bi. 2. adv. a) čas.: nekaj časa nav. z μέν; b) z gen. pri števnikih: do ἕως ἑπτάκις do sedemkrat, ἕως οὗ = ἕως dokler ne NT; c) s predl. ἕως ἐπί τι NT; z adv. ἕως ὧδε do tukaj NT, ἕως αὔριον do jutri.
ἧμαι
d. m. ep. ion. poet. [Et. iz ημμαι, ησ-μαι, kor. ēs, sedeti. – Obl. v at. prozi κάθημαι; 3 sg. ἧσται, 3 pl. ἧνται, ep. in ion. ἥαται, εἵαται, imp. ἧσο, ἥσθω, inf. ἧσθαι, pt. ἥμενος, impf. ἥμην, 3 sg. ἧστο, 3 pl. ἧντο, ep. ion. ἥατο, εἵατο, ἕατο]. 1. sedim, obsedim, ležim, sem, mudim se, taborujem, stojim ἐν, ἐπί τινι, παρά τινι, s pt. pri glagolih, ki izražajo telesno ali dušno stanje. 2. sem postavljen, sem zgrajen ἱρόν.
κατ-έρχομαι
v dobri atiški prozi nadomestuje ind. prez. glagolu κάτειμι, ki ima fut. pom.; gl. κάτ-ειμι.
μειδάω
ep. μειδιάω ep. [Et. kor. smei, lat. mirus, miror, slov. smejem se, smeh, gršk. φιλο-μμειδής ki se rad smeje (μμ- iz sm-). – pt. praes. μειδιόων, aor. μείδησα] (na)smehljam se.
μέν
(gl. μά, μήν) členica, ki ne stoji nikdar v začetku stavka, navadno za besedo, na katero se nanaša 1. okrepljuje ali potrjuje odnosno besedo: res, zares, gotovo, seveda, kajpada, torej; ἦ μέν zares, v resnici, ἐγὼ μέν jaz vsaj, jaz gotovo (kako drugi sodijo, ne vem); ἀλλὰ … μέν pa … toda zares, καὶ μέν in zares, pa vendar, μὴ μέν zares ne, gotovo ne, οὐ μὲν δή pa zares ne, μενοῦνγε da, seveda, εἰ μὲν (δή) ako (torej) zares; včasih se ne more prevesti. 2. stoji korelativno in odgovarja pogosto nastopnemu δέ, μέντοι, ἀλλά in se mnogokrat ne prevaja: sicer … pa; deloma … deloma; ὁ μὲν … ὁ δέ, οἱ μὲν … οἱ δέ, τὸ μὲν … τὸ δέ, τοτὲ μὲν … τοτὲ δέ ta … oni, eden … drugi, to … ono, zdaj … zdaj, μὲν οὖν zato torej; v odgovoru: vsekakor, seveda, zares. 3. a) včasih vežemo mi stavke podredno, dočim so jih Grki vezali priredno: ἦν μὲν σιωπή, φθέγμα δ' ἐξαίφνης τινὸς θώϋξεν αὐτόν ko je vse molčalo, ga je nenadoma nekdo poklical; b) korelativna stavka sta včasih zelo drug od drugega oddaljena; c) čle...
μέν-τοι
[Et. iz μεν + τοι, prim. καί-τοι, τοί-νυν; μεντἄν = μέντοι ἄν] členica, ki se redno zapostavlja. Rabi se 1. da se kaj zatrjuje: gotovo, zares, v resnici, seveda, kajpada, γένοιτο μεντἂν πᾶν seveda se utegne vse zgoditi; tako posebno v odgovorih. 2. nadaljuje govor: τοιαῦτα μέντοι καὶ σὺ προσφέρεις ἐμοί ravno tako stvar mi sedaj tudi ti ponujaš. 3. postavlja nasproti: pa seveda, toda; ἔπειτα μέντοι nato pa. 4. stoji v vprašalnih stavkih, kadar pričakujemo trdilen odgovor: οὐ σὺ μέντοι Ὁμήρου ἐπαινέτης εἶ; mar ti ne hvališ Homera? 5. zveze: καὶ μέντοι in vendar, in sicer, ἀλλὰ μέντοι pa zares, pa seveda; οὐ μέντοι … οὐδέ pa … niti, οὐ δὲ μέντοι pa tudi ne; γὲ μέντοι pač res.