Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ἄχρι(ς)
1. adv. dotikajoč se, zadevaje, do konca, popolnoma. 2. praep. z gen. do, tja do. 3. veznik dotlej da, dokler (ἄχρι οὗ), z ind. in cj. z ἄν.
ἄω
ep. [Et. kor. sā, lat. satio, satis, nem. satt, slov. sit (syt), gršk. ἆσαι. – Obl. inf. ἄμεναι, fut. ἄσειν, aor. ἆσαι, med. ἄσασθαι]. 1. act. nasitim, τινά τινος koga s čim. 2. intr. in med. nasitim se, sit sem, poživim, okrepim si ἦτορ σίτοιο.
βαρύς
, εῖα, ύ [Et. iz gwr̥us, lat. gravis in brutus (osk.-umbrijska oblika) iz gwrū-] 1. težek, tehten, znamenit, ugleden. 2. o glasu: nizek, zamolkel, silen, močen, glasen, krepek. 3. poguben, pust, nadležen, težaven, obtežen, neokreten νόσῳ, γήρᾳ, neprijeten, skeleč, žalostilen. 4. o kraju: nezdrav. 5. o osebah: a) težko oborožen; b) trd, strog; c) nevaren. – adv. βαρέα, βαρύ, βαρέως težko, nerad, glasno, βαρέως φέρω τι nekaj mi teži srce, sem v stiski (v skrbeh), nejevoljen sem; β. ἀκούω težko (nejevoljno) poslušam.
βασίλειος
3 in 2, ion. βασιλήιος; poet. fem. βασιλίς, ίδος, ἡ; ep. in poet. βασιληίς, ίδος kraljev, kraljevski, ἡ βασιλίς kraljica; τὸ βασίλειον a) kraljeva palača, dvor, prestolnica, kraljevi šotor; b) kraljevi zaklad, kraljeva blagajna.
βιάζω
[act. samo Od. 12, 297; med. fut. βιάσομαι, aor. ἐβιασάμην; pass. fut. βιασθήσομαι, aor. ἐβιάσθην, pf. βεβίασμαι] 1. act. silim, stiskam τινά. 2. med. a) silim, rabim silo, izsilim, prisilim, vrivam se; σφάγια izsilim ugodna znamenja; βιασάμενος ki se komu vsili, vrine, samovoljno, s silo z inf. in acc. c. inf.; b) delam silo, ravnam s kom nasilno (grdo), stiskam, pestim koga, premagam, obvladam, izpodrivam, odganjam s silo πολεμίους; posilim γυναῖκα; prestopim, prelomim νόμους; umorim samega sebe ἐμαυτόν; εἴσω vderem s silo, vrinem se; διὰ τῶν φυλάκων prebijem se, prederem. 3. pass. trpim silo, prisiljen, premagan sem, silijo me, da kaj naredim, odvedejo me s silo; ὄνειδος ὀργῇ βιασθέν v jezi izrečena psovka.
βλάβη
, ἡ βλάβος, ους, τό [Et. iz βλαπ- in to iz μλάπ-, kor. ml̥qw-, lat. multa iz molcta, globa; slov. u-molk-niti, strslov. u-mlč-iti, bezähmen] 1. škoda, izguba. 2. nesreča, poguba; ἡ πᾶσα βλάβη povsem brezbožen človek.
βόσκω
[Et. kor. gwō, pasti. – Obl. impf. iter. med. βοσκέσκετο]. 1. act. ep. NT gonim na pašo, pasem, hranim, redim, gojim, preživljam. 2. pass. in med. hranim se, pasem se, živim se od česa (s čim), razvijam se, rastem; ἐλπίσιν naslajam se.