Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
συν-θηράω
, -εύω in med. poet. 1. lovim s kom vred, spremljam koga na lovu. 2. ulovim, ujamem, zgrabim skupno s kom τινί.
συν-ίημι
[gl. ἵημι; praes. 2 sg. tudi ξυνίεις, 3 sg. ξυνίει, 3 pl. NT συνιοῦσι, impf. 1 sg. συνίειν, ep. impf. 3 pl. ξύνιεν, aor. ξυνέηκα, imper. ξύνες, med. 3 sg. σύνετο; NT συνιέω in συνίω] I. act. 1. pošiljam (spravljam) skupaj, spravim v prepir, zanetim prepir, ἔριδι μάχεσθαι naganjam, ščuvam k boju. 2. a) zaznavam, čujem, slišim, opazim τί τινος; b) umem, razumem, uvidim, spoznam, vem τινός, τινά, τὰ ναυτικά sem vešč mornarstva. II. med. 1. dogovarjam se. 2. = act. slišim τινός.
σύν-οιδα
def. pf. s prez. pom. [gl. οἶδα; 2 sg. σύνοισθα, 1 pl. σύνισμεν, fut. συνείσομαι in συνειδήσω, ion. pf. 1 pl. συνοίδαμεν, plpf. 3 sg. συνῄδεε, 2 pl. συνῃδέατε] 1. vem kaj s kom vred, vem isto (kar ve kdo drugi), τινί τι vem kaj o kom, ἵνα τούτῳ ταῦτα συνειδῶμεν da izvemo, kaj misli storiti; σύνοιδα νόσον poznam bolezen; ἐμοῦ συνειδότος z mojo vednostjo. 2. σύνοιδα ἐμαυτῷ v svesti sem si, zavedam se, dobro vem, ἀμαθίαν poznam svojo nevednost; veže se: a) navadno s pt. α.) v nom. σύνοιδα ἐμαυτῷ σοφὸς ὤν da sem moder, πάντα ἐψευσμένος αὐτόν da sem ga popolnoma prevaral; β.) v dat. συνοίδαμεν ὑμῖν ἐοῦσι προθυμοτάτοισι da ste, μοὶ θνῄσκοντι συνείσῃ boš priča moje smrti, συνῄδη ἐμαυτῷ οὐδὲν ἐπισταμένῳ dobro sem vedel, da nič ne razumem, τοῖς λόγοις ξύνοιδα οὖσιν ἀλαζόσιν vem, da so besede bahave; γ.) v acc. χθόνιον ὄντα, ἄχη πίτνοντα; εἰ τέοισί τι χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον ako je vedel, da je kdo izvršil kak nenavaden čin; b) s ὅτι, ὡς ali indir. vpraš. ξυνίσασ' εὐναί, ὅσα θρηνῶ, εἰ ἐπιορκ...
σφάζω
ep. ion. poet., at. σφάττω [fut. σφάξω, aor. ἔσφαξα, pass. pf. ἔσφαγμαι, aor. ἐσφάχθην in ἐσφάγην, fut. σφαγήσομαι, ep. aor. σφάξα] prerežem vrat, (za)koljem, žrtvujem; velim darovati, ubijam, pobijam, morim.
Τάναγρα
, ion. -γρη, ἡ mesto v Bojotiji ob Azopu; preb. ὁ Ταναγραῖος in Ταναγρικός. – adi. Ταναγρικός 3.
τέ
enkl. členica [Et. iz gwe, lat. -que, ne-que] 1. veznik: in; veže navadno stavke, pa tudi posamezne pojme; τέ … τέ in τέ … καί i … i, deloma … deloma, ne le … ampak tudi, kakor … tako ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλαν τε ζαθέην Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις, πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε, δύσετο τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί, αὐτός τε ἔδησα καὶ παρὼν ἐκλύσομαι; οὔτε (μήτε) … τέ sicer ne … pač pa (lat. neque … et). 2. v epskem jeziku pristopa τε (indefinitum) k relativom, relativnim členicam in veznikom, da tesneje veže stavke: ὅς τε, γάρ τε, δέ τε, ἐπεί τε itd.; navadno se v tej zvezi ne prevaja.