Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
εὖτε
ep. ion. poet. = ὅτε 1. čas. a) ko, tedaj ko, odkar z ind.; b) s cj. in ἄν: ako, če, bržko; c) z opt.: kadarkoli. 2. vzročno ker, ki. 3. primerj. kakor, kakor bi.
εὐφημέω
, dor. εὐφᾱμέω (εὔ-φημος) 1. govorim besede, ki pomenjajo kaj dobrega, pobožno molčim (da se ne pregrešim z govorjenjem), εὐφήμει, εὐφήμησον molči, ne govori tega, Bog obvaruj. 2. blagoglasno donim, se razlegam.
εὔ-φημος
2, dor. εὔ-φαμος (φημί) 1. ki govori srečonosne besede, ki pobožno molči, nem, εὔφημα φώνει govori pametno (= εὐφήμει); εὔφαμον στόμα φροντίδος pobožnega srca vzdih, ὑπ' εὐφήμου βοῆς nemotena od zle besede, s pobožnim molkom. 2. srečen, svet, ugoden. 3. NT blagoglasen, sloveč.
ἐφ-έστιος
2, ion. ἐπ-ίστιος 2 ep. poet. ion. (ἑστία) 1. pri, na ognjišču, na domačem oltarju, ἐφέστιον πῆξαι zasaditi na ognjišču; ἐφέστιον ἀπολέσθαι na lastnem ognjišču (doma) poginiti, ἐφέστιος ἦλθε prišel je domov, ἐφέστιοι ἐζόμεσθα usedli smo se na domače ognjišče (oltar) kot prosilci ali pribežniki, ἐμὲ ἐφέστιον ἤγαγε δαίμων bog me je pripeljal k njenemu ognjišču. 2. domač, v hiši ἀλαλαί, ki uživa varstvo v hiši, gost, pribežnik, domačin; τὸ ἐπίστιον družina. 3. Ζεὺς ἐφέστιος zaščitnik hiše in domačega ognjišča.