Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ναῦς
, ἡ [Et. gen. νεώς iz νηϝός, lat. navis; acc. νῆα iz νῆϝα = lat. navem. – Obl. gen. νεώς, νηί, ναῦν, νεοῖν, νῆες, νεῶν, ναυσί, ναῦς; ep. νηῦς, νηός in νεός, νηί, νῆα, νῆ', νέα, νῆες in νέες, νηῶν in νεῶν, νήεσσι, νέεσσι in νηυσί; νῆας, νέας; gen. in dat. pl. tudi ναῦφι(ν); ion.: νεός, νηί, νέα, νέες, νέας; dor. νᾱός, νᾱΐ, νᾶες, νᾱῶν] ladja, troveslača, μακρά bojna ladja, μεγάλη tovorna ladja, κατὰ μίαν ναῦν τεταγμένοι tako da je bila ladja za ladjo postavljena.
νέφος
, ους, τό [Et. slov. nebo, gršk. νεφέλη, lat. nebula iz nebh(e)lā, nem. Nebel, sor. ἀφρός in ὄμβρος] ep. poet. 1. oblak. 2. truma, krdelo, množica.
νέω
[Et. iz σνεϝω, gl. νάω. – Obl. inf. νεῖν, fut. νεύσομαι in νευσοῦμαι, aor. ἔνευσα, pf. νένευκα, adi. verb. νενυστέον; ep. impf. ἔννεον, ion. inf. praes. νέειν] plavam.
ξέω
[Et. iz qs-es-, vzporedno qs-en-, gl. ξαίνω. – Obl. aor. ἔξεσε in ξέσσε] stružem, obdelujem, (ob)tešem, gladim, likam.
ὄις
, ὁ, ἡ [Et. iz ὀϝις, lat. ovis, slov. ovca, oven. – Obl. skrč. οἶς; οἰός, οἰί, οἶν, οἶες, οἰῶν, οἰσί, οἶς; ep. gen. ὄιος, acc. ὄιν, pl. gen. ὀίων, dat. ὀίεσσι in ὄεσσι, acc. ὄϊς] ovca, oven.
ὄλλῡμι
, ὀλλύω ep. poet. [Et. iz ὀλ-νῡ-μι, lat. ab-oleo, ēre, gršk. ὄλεθρος. – Obl. tr. fut. ὀλῶ, aor. ὤλεσα, pf. ὄλώλεκα, plpf. ὠλωλέκειν; ep. fut. ὀλέσ(σ)ω, aor. ὤλεσ(σ)α; ion. fut. ὀλέω; ep. poet. vzpor. obl. ὀλέκω, impf. ὄλεκον, iter. ὀλέκεσκον; intr. fut. ὀλοῦμαι, aor. ὠλόμην, pf. ὤλωλα, plpf. ὠλώλειν in ὀλώλειν, ep. fut. ὀλέομαι, aor. ὀλόμην, iter. ὀλέσκετο]. 1. trans. a) pogubim, uničim, rušim, morim, ubijam λαόν, νῆας; odpravim ὀδμήν, odstranim, izpulim τρίχας; b) izgubim θυμόν, ψυχήν, ἑταίρους. 2. intr. a) propadam, poginjam, umiram, κακὸν οἶτον žalostne smrti; pf. ὄλωλα poginil sem, uničen sem, οἱ ὀλωλότες pokojniki, umrli; b) izgubljam se, izginjam, minevam κλέος, νόστος.
ὄνομαι
dep. ep. ion. [Et. lat. noto, are, nota. – Obl. 2 sg. ὄνοσαι, opt. ὄνοιτο, imper. ὄνοσο, fut. ὀνόσομαι, aor. ὠνοσάμην, ὠνάμην in ὠνόσθην, ep. οὔνομαι, fut. ὀνόσσομαι, aor. ὀνοσ(σ)άμην]. 1. grajam, zasramujem, sramotim; psujem, zmerjam, zaničujem, preziram τί, τινά, zametam zaradi česa τινός. 2. nezadovoljen sem s čim, pritožujem se črez kaj τινός, ὅτι; οὐδ' ὧς σε ἔολπα ὀνόσσεσθαι κακότητος a tudi tako, upam, se ne boš pritoževal zaradi (premajhne) nesreče.
ὀρέγω
, ep. ὀρέγνῡμι [Et. lat. rego, ere, nem. recken. – Obl. fut. ὀρέξω, aor. ὤρεξα, med. fut. ὀρέξομαι, aor. ὠρεξάμην in ὠρέχθην, pf. ὀρώρεγμαι, adi. verb. ὀρεκτός, ep. aor. ὄρεξα, ὀρεξάμην, pf. 3 pl. ὀρωρέχαται, plpf. 3 pl. ὀρωρέχατο]. I. act. 1. iztegujem, razprostiram, molim proti χεῖρας εἰς οὐρανόν, χεῖράς τινι iztegujem roke po kom, πάντοσε (o beraču, ki prosi daru). 2. a) nasproti molim, prožim, (po)dam χεῖρας, τὸ κέρας, πιεῖν, τὴν κύλικα; b) dam nazaj δέπας πιοῦσα; c) do-, podelim κῦδος, τάχος, εὖχος; Sof. Fil. 1202 izkažem ljubav, uslišim prošnjo. II. med. 1. iztegujem se, sklonim se, segam po čem χερσί, πρός τι, posegam po παιδός, ποσσί dirjam v skoku, ἔγχει zamahnem, pomerim, χεῖρα iztegnem svojo roko, τρὶς ὠρέξατ' ἰών trikrat je mogočno stopil. 2. (po)primem, zadenem, ranim. 3. hrepenim, stremim, težim po čem, želim kaj τινός, inf.
ὄρνῡμι
, ὀρνύω ep. poet. [Et. kor. er, vzkipeti, vzdigovati se, lat. orior, oriri; ortus, orīgo. – Obl. pr. imper. ὄρνυθι, inf. ὀρνύμεν(αι), fut. ὄρσω, aor. ὦρσα, cj. 1 pl. ὄρσωμεν in ὄρσομεν, inf. ὄρσαι, iter. ὄρσασκε, aor. redupl. ὤρορε; med. ὄρνυμαι, impf. ὠρνύμην, fut. ὀροῦμαι, aor. ὠρόμην, 3 pl. ὄροντο, cj. ὄρηται, opt. ὄροιτο, kor. aor. ὦρτο, imp. ὄρσο, inf. ὄρθαι, pt. ὄρμενος, meš. aor. imp. ὄρσεο, ὄρσευ, pf. act. ὄρωρα, plpf. ὠρώρει in ὀρώρει, pf. med. ὀρώρεται, cj. ὀρώρηται s prez. pom.] I. act. storim, da se kdo vzdigne, poženem, premikam 1. a) za ljudi: priganjam τινά τινι, ἐπί τινι proti komu, poganjam, rečem, da naj vstane ali se dvigne, budim, ἐξ εὐνῆς iz spanja; b) za živali: spodim, prepodim, splašim, iztiram; c) duševno: vznemirjam, dražim, razburjam, zmešam, ganem θυμόν; izpodbujam, vnemam, hrabrim. 2. o stanju in stvareh: povzročujem, napravljam, dvigam θύελλαν, κύματα, νοῦσον, ἔριν. II. med. 1. zganem se, premikam se, kretam se, odhajam, gibljem se, izpreminjam se, preplaš...
ὅς
, ἥ, ὅ pron. rel. [Et. iz jos, jā, jo-d; strslov. i, ja, je, jego, jemu; slov. n-jega, n-jemu itd. – Obl. ion. vedno τό; gen. οὗ, ἧς, ep. ὅο, ὅου, ἕης; ion. τοῦ, τῆς, τοῦ; dat. pl. οἷς, αἷς, ep. οἷσιν, ᾗσι in ᾗς; ion. τοῖς, ταῖς; poleg tega ὅστε, ep. ὅτε, ἥτε, dor. ἅτε; nom. pl. n. ἅτε, acc. pl. fem. τάστε] kateri, katera, katero, ki, koji; posebno pomni: 1. ἔστιν ὅς marsikateri, εἰσὶν οἵ nekateri, οὐδεὶς ὃς οὐχί vsakdo. 2. οὗ kje, kdaj, ἀφ' οὗ, ἐξ οὗ odkar, potemko, ἐν ᾧ dokler, medtemko; εἰς ὅ, μέχρι οὗ dokler (ne), dotedaj, da; ἀνθ' οὗ, δι' ὅ zakaj, čemu; ἐφ' ᾧ pod pogojem, da. 3. včasih ima ὅς tudi drug pomen, in sicer a) finalen z ind. fut. ὅπλα κτῶνται, οἷς ἀμυνοῦνται τοὺς ἀδικοῦντας da bi ž njim odbili; b) kavzalen = ὅτι ker: θαυμαστὸν ποιεῖς, ὃς ἡμῖν οὐδὲν δίδως; c) konsekutiven, zlasti ako stoji v prejšnjem stavku οὕτως, τοσοῦτος itd.: οὐκ ἔστιν οὕτω μῶρος, ὃς θανεῖν ἐρᾷ; d) hipotetičen: βέλτερον ὃς φεύγων προφύγῃ κακὸν ἠὲ ἄλφη; νεμεσσῶμαί γε μὲν οὐδὲν κλαίειν, ὅς κε θάνῃσι; τ...