Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ἀπ-αυθαδιάζομαι
, ἀπ-αυθαδίζομαι d. m. (αὐθάδης) obnašam se (govorim ali delam) smelo, brezobzirno; vedem se prevzetno, prevzetujem.
αὔχημα
, ατος, τό (αὐχέω) bahanje, hvalisanje, prevzetno samozaupanje, bahava predrznost, stvar, s katero se kdo baha; kras, ponos, slava, αὔχημα δόξης slavno ime, velika slava.
ἐξ-υβρίζω
sem, postanem prevzeten, vdam se prevzetnosti, ἐς τόδε prevzamem se, prevzetujem, grešim, upiram se, τάδ' ἐξυβρίζει govori tako prevzetno, tako zmerja.
καθ-υβρίζω
, ion. κατ-υβρίζω 1. trans. a) grdo, prevzetno ravnam s kom, grdim, sramotim, podiram na tla, ἄχεσιν smejem se komu v nesreči; b) varam, vodim za nos. 2. intr. grešim proti komu, prevzemam se πόλεις.
περιουσία
, ἡ (περί-ειμι1) 1. prebitek, preostanek. 2. obilica, obilnost, premoženje, bogastvo, ἐκ περιουσίας brez potrebe, prevzetno. 3. premoč, pretežnost.
συνδιαίτησις
, εως, ἡ skupno življenje, enak način življenja, οὐκ ἴση συνδιαίτησις εἴς τινα prevzetno (oholo) obnašanje proti komu.
τυγχάνω
[fut. τεύξομαι, aor. ἔτυχον, pf. τετύχηκα, ep. aor. (ἐ) τύχησα, τύχον, cj. 1 sg. τύχωμι, 3 sg. τύχῃσι, pt. τυχήσας, ion. pf. τέτευχα, plpf. 3 sg. ἐτετεύχεε, NT pf. τέτυχα] 1. a) zadenem (s strelom) τινά, τινός; pren. zadenem, pogodim resnico (zmisel, mnenje), τύχοιμι ἂν εἰπών bi pač prav imenoval, εἰ μή τι καιροῦ τυγχάνω ako ne pogodim resnice (= ako kaj neprimernega rečem); b) naletim, zadenem na kaj, srečam koga, snidem se s kom τινός; c) imam srečo, dosežem svoj namen, posreči se mi, ὅς κε τύχῃ komur se posreči, καὶ ἄγαν εἰ τύχοιμεν celo v najugodnejšem slučaju, οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας ni se mu posrečila vožnja (okrog stebra), χάρις, ἥνπερ τυγχάνων ὑπεσχόμην zahvala, katero sem obljubil, ako se mi to posreči; τυχών komur se je kaj posrečilo, kdor je imel uspeh; τῆς βουλήσεως ugodim želji, ὁ τυχὼν τῆς γνώμης kdor je prodrl s svojim mnenjem; (οἱ δ' ἄλλοι ἐτάξαντο) ὡς ἕκαστοι ἔτυχον kakor je (pač) vsak mogel, ὁπόθεν τύχοιεν odkoder je vsak mogel; d) (slučajno) dosežem, dobim kaj, deležen s...
ὑβρίζω
[fut. ὑβριῶ, aor. ὕβρισα, pf. ὕβρικα, pass. pf. ὕβρισμαι, aor. ὑβρίσθην, fut. ὑβρισθήσομαι] 1. intr. sem ali postanem prevzeten (ohol, ošaben), sem (pre)drzen; ravnam (pre)drzno (nasilno), govorim prevzetno, živim razuzdano (razkošno), trošim, zapravljam; o živalih: podivjam, zdivjam (tudi o deroči reki); περί, πρός τινα grešim proti komu, očitam komu kaj. 2. trans. ravnam prevzetno (sramotno) s kom εἴς τινα, razžalim τινά, grdo ravnam s kom, mrcvarim, (o)skrunim, sramotim, onečastim τινά, τί; pass. trpim sramoto, grdo se ravna z menoj, ὑβριζόμενος ἀποθνῄσκει umira vsled grdega ravnanja, στολὴ οὐδὲν ὑβρισμένη ne preveč gizdava (sijajna) obleka.