Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
skléroglukán
nevtralen polisaharid iz beta 1,3 vezanih D glikozidnih enot, na vsako tretjo sladkorno molekulo v glavni verigi je ena D glikozidna enota vezana z beta 1,6 vezjo. Izdelujejo ga številne fitopatogene glive, npr. Sclerótium rólfsii in Schysophyllum commúne. Uporaben je v industriji (pridobivanje nafte) in v medicini (antitumorska aktivnost)
Spiríllum
spiril; rod po Gramu negativnih, mikroaerofilnih svedrastih bakterij, ki imajo v celicah zrnca poli-beta-hidroksibutirata. Tipska in edina vrsta je S. vólutans, ki ga nahajamo v mirujočih vodah. Vrste S. mínus po sedaj veljavni klasifikaciji ne uvrščamo v rod Spirillum, temveč med "species incertae sedis". S. mínus je kratka in debela spiralna bakterija z dvema ali tremi zavoji. Je naravni parazit podgan, ki so ponavadi zdrave kliconoske. Pri človeku povzroča eno obliko mrzlice od podganjega ugriza, imenovano sodoku. Drugo obliko mrzlice od podganjega ugriza pa povzroča Streptobacíllus monilifórmis .
stafilolizín
Razlikujemo pet stafilolizinov: alfa, beta, tau, delta, epsilon. Te oznake pomensko niso istovetne s podobnimi oznakami streptokoknih hemolizinov, kajti vsi stafilokokni hemolizini povzročajo popolno hemolizo.
Streptocóccus
streptokok; rod po Gramu pozitivnih, nesporogenih, kemoorganotrofnih, fakultativnih ali anaerobnih, navadno negibljivih oblastih bakterij, ki se nizajo v verižice. Streptokoki so brez katalaze in oksidaze. Pri presnovi ogljikovih hidratov nastaja kot poglavitni izdelek mlečna kislina. Večino streptokokov lahko uvrstimo glede na polisaharide v celični steni z Lancefieldino metodo precipitacije v serološke skupine od A - P. Nekatere vrste streptokokov so komenzalne, naseljujejo kožo in sluznice prebavil, dihal in sečil človeka in živali. Druge vrste so patogene, izločajo razne toksine, npr. streptolizine, pirogeni toksin in eritrogeni toksin. Nekatere vrste so saprofiti in jih najdemo v naravi, zlasti v mleku. Nekaj vrst je pomembnih pri pripravi mlečnih izdelkov. Tipska vrsta je S. pyógenes, ki je beta hemolitičen in od vseh streptokoknih vrst najbolj patogen. Povzroča angino, šen, škrlatinko, poporodno mrzlico, revmatično vročico in mnoge druge okužbe. Po Lancefieldini klasifikaciji sp...
stréptodornáza
deoksiribonukleaza, ki jo izdelujejo beta hemolitični streptokoki skupine A in nekaterih drugih skupin. Streptodornaza depolimerizira DNA in deoksiribonukleoprotein, ki dela gnojne eksudate viskozne. Streptodornazo uporabljamo za utekočinjanje gnoja pri ranah in zlasti pri empiemih
streptolizín O
hemolitični eksotoksin, ki ga izdelujejo za človeka patogeni beta hemolitični streptokoki skupin A, C in G. Svoje ime ima odtod, ker je občutljiv za kisik (oksigen). Aktiven je samo v reducirani obliki. Streptolizin O je močan antigen in spodbuja organizem k izdelovanju protiteles. Pri osebah, ki so nedavno prebolele okužbo z beta hemolitičnimi streptokoki, najdemo v serumu povečan titer antistreptolizina O. Antistreptolizinski titer ugotavljamo z antistreptolizinskim testom (AST). Test je zelo pomemben za diagnozo in prognozo akutnega revmatičnega poliartritisa in akutnega glomerulonefritisa. Streptolizin O je letalen, če ga vbrizgnemo poskusnim živalcam v velikih dozah. Deluje citotoksično, vključno na levkocite. Deluje tudi specifično kardiotoksično.
streptolizín S
hemolitični eksotoksin, ki ga izdelujejo beta hemolitični streptokoki skupin A, C in G. Ime ima odtod, ker je topljiv (solubilen) v serumu. Je letalen, če ga vbrizgnemo poskusnim živalcam v velikih dozah. Deluje citotoksično, vključno na levkocite. Ni imunogen.