Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
Nitroso...
predpona pri imenih kemoavtotrofov, po Gramu negativnih nitrifikacijskih bakterij, ki pridobivajo energijo za usvajanje CO2 iz oksidacije amonijaka v nitrite, kot so npr. rodovi Nitrosómonas, Nitrosocóccus in Nitrosospíra
Nitrosocóccus
nitrozokok; striktno avtotrofna, po Gramu negativna kokoidna bakterija iz roda Nitrosocóccus. Nitrozokoki so nitrifikatorji, oksidirajo amoniak do nitrita.
Nitrosómonas
nitrozomonas; rod striktno avtotrofnih, po Gramu negativnih, nesporogenih bakterij. So nitrifikatorji, ki oksidirajo amoniak v nitrite.
Nocárdia
nokardija; rod po Gramu pozitivnih, aerobnih, kokoidnih, paličastih in nitastih bakterij z zakrnelim ali dobro razvitim micelijem. Rod obsega 32, po večini iz zemlje osamljenih vrst. Tipska vrsta je N. farcínica, ki povzroča afriško smrkavost pri konjih. N. asteroídes je poglavitni povzročitelj nokardioze, zlasti v tropih. N. madúrae je mikroorganizem incertae sedis. Povzroča pri človeku granulomatozno bolezen na nogi, ki jo imenujemo mycetóma pédis ali madurska noga.
novobiocín
antibiotik, ki ga izdelujejo Streptomyces spheroídes, Streptomyces níveus in nekatere druge vrste. Deluje zlasti na nekatere po Gramu pozitivne bakterije (stafilokoke in nekatere streptokoke), na najserije in Haemóphilus influénzae.
Paracóccus
parakok; rod po Gramu negativnih, aerobnih, asporogenih, heterotrofnih, negibljivih kokoidnih bakterij, ki taksonomsko še niso zanesljivo uvrščene. Žive v tleh. P. denitríficans je fakultativen avtotrof.
Pasteurélla
pasterela; rod po Gramu negativnh, kemoorganotropnih, fakultativno anaerobnih, atrihnih, paličastih, kokoidnih bakterij, ki se običajno obarvajo bipolarno. V rodu je več vrst, tipska vrsta je P. multocída, ki je patogena za vrsto domačih in divjih živali, med drugim povzroča kokošjo kolero. Tudi druge vrste so patogene za živali (P. haemolytica) pa tudi za človeka (P. pneumotrópica, P. úreae).
Pediocóccus
pediokok; rod oblastih, nikoli podolgovatih, po Gramu pozitivnih, negibljivih, nesporogenih, fakultativno anaerobnih mlečnokislinskih bakterij v paketih po štiri, redkeje po dve, ki potrebujejo rastne faktorje in ogljikove hidrate. Tipska vrsta je P. damnósus, ki povzroča kvarjenje piva.
penicilín
antibiotik, ki ga izdelujeta plesni Penicíllium notátum in Penicíllium chrysógenum. Deluje predvsem na po Gramu pozitivne bakterije in na najserije. Snov je odkril in poimenoval Fleming. Razločujemo penicilin G (benzilpenicilin), ki ga dajemo samo parenteralno, ker je občutljiv za želodčno kislino, in penicilin V (fenoksimetilpenicilin), ki je odporen proti kislini in zato primeren za oralno uporabo. Iz temeljnega obroča (penicilanska kislina) izdelujemo t.i. polsintetične peniciline, ki jih delimo v tri skupine. V prvo skupino sodijo penicilini, ki so odporni proti kislini, podobno kot naravni penicilin V: feneticilin, propicilin in acidocilin. Drugo skupino sestavljajo penicilini, ki so odporni proti penicilinazi: meticilin, kloksacilin, diklosacilin in oksacilin. V tretjo skupino pa sodijo penicilini, ki delujejo na po Gramu pozitivne in tudi na po Gramu negativne bakterije: ampicilin, amoksicilin.
penicilináza
beta-laktamaza, ki hidrolizira beta-laktamsko vez mnogih penicilinov, pri čemer nastane peniciloična kislina, ki ne deluje antibiotično. Penicilinazo izdelujejo mnogi sevi rodov Bacíllus, Clostrídium, Staphylocóccus, Streptocóccus in mnogi sevi raznih po Gramu negativnih rodov. Sevi, ki izdelujejo penicilinazo, so odporni proti penicilinu G in nekaterim drugim penicilinom. Genetski zapis za izdelovanje penicilinaze je pri stafilokokih v plazmidu, ki se prenaša na občutljive stafilokokne celice s transdukcijo.