Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
Sphaerótilus
rod po Gramu negativnih, paličastih, obvezno aerobnih, asporogenih bakterij, ki živijo v tekočih, organsko onesnaženih sladkih vodah in v aktiv(ira)nem blatu. Posamezne celice (blodilice) edine (tipske) vrste S. nátans so velike 1-2 x 3-10 µm s subpolarnim šopom bičkov. Celice so običajno nameščene v obliki trihoma (laska), ki ga obdaja ovojnica, sestavljena iz kompleksa polisaharidov, beljakovin in maščob. V bogatih gojiščih ne nastanejo ovojnice. Včasih imajo ovojnice še sluzasto plast, v kateri se nabira železov hidroksid. Trihomi z ovojnicami so običajno na enem koncu pritrjeni na podlago. Izrablja lahko mnogo virov C in N, potrebuje pa vitamin B12, oziroma metionin. V celicah se lahko akumulira polihidroksi maslena kislina.
Spiríllum
spiril; rod po Gramu negativnih, mikroaerofilnih svedrastih bakterij, ki imajo v celicah zrnca poli-beta-hidroksibutirata. Tipska in edina vrsta je S. vólutans, ki ga nahajamo v mirujočih vodah. Vrste S. mínus po sedaj veljavni klasifikaciji ne uvrščamo v rod Spirillum, temveč med "species incertae sedis". S. mínus je kratka in debela spiralna bakterija z dvema ali tremi zavoji. Je naravni parazit podgan, ki so ponavadi zdrave kliconoske. Pri človeku povzroča eno obliko mrzlice od podganjega ugriza, imenovano sodoku. Drugo obliko mrzlice od podganjega ugriza pa povzroča Streptobacíllus monilifórmis .
Spórolactobacíllus
sporolaktobacil; rod heterotrofnih, fakultativno anaerobnih, sporogenih, po Gramu pozitivnih peritrihnih paličastih bakterij, ki nimajo katalaze. Tipska in edina vrsta rodu je S. inulínus, ki je bila izolirana iz tal in kokošje krme.
Staphylocóccus
stafilokok; rod po Gramu pozitivnih, nesporogenih, negibljivih, navadno nekapsuliranih oblastih bakterij, ki merijo v premeru približno 1 µm. Stafilokoki se pojavljajo v skupkih, ki so podobni grozdičkom. So fakultativno anaerobni, vendar rastejo najbolje aerobno. Naseljujejo kožo in sluznice pri človeku in živalih. Ker je za stafilokokne okužbe značilno gnojenje, jih štejemo med “piogene” koke. Rod obsega 19 vrst. Tipska vrsta je S. áureus, ki dela zlatorumen karotinski pigment. Izdeluje koagulazo, fosfatazo, hemolizine ali stafilolizine, levkocidne in druge toksine. Povzroča subkutane ognojke, furunkle in karbunkle, osteomielitis, puerperalni mastitis, bovini mastitis, okužbe ran, piodermijo in številne druge bolezni. Nekateri sevi izdelujejo enterotoksine, ki povzročajo zastrupljenje s hrano, kadar se v njej taki sevi razmnožijo. S. epidérmidis je stafilokok, ki ne izdeluje karotinskega pigmenta in koagulaze. Nekateri sevi imajo stafilokokno kinazo. Naseljuje kožo človeka in živali...
Streptobacíllus
streptobacil; rod po Gramu negativnih, fakultativno anaerobnih, drobnih paličastih bakterij z zaokroženimi konci. Paličke se pogosto nizajo v verižice ali pa zrastejo v dolge nitke. V sredini so paličke lahko zadebeljene. Filamenti imajo pogosto serijo jajčastih ali podolgovatih nabreklin, tako da spominjajo na niz biserov. Streptobacili nimajo ovojnice, ne delajo trosov, so negibljivi. Spontano konvertirajo v fazo L v kulturi in vitro in verjetno tudi in vivo. Zajedajo podgane in druge živali. Tipska vrsta je S. monilifórmis (sin. Strepthóthrix múris rátti in Haverhíllia multifórmis), ki povzroča eno od dveh oblik mrzlice od podganjega ugriza, za katero je značilen morbiliformen in petehialen izpuščaj (erythema multiforme), levkocitozo in poliartritis. Drugo obliko mrzlice od podganjega ugriza, imenovano sodoku, pa povzroča Spiríllum mínus.
Streptocóccus
streptokok; rod po Gramu pozitivnih, nesporogenih, kemoorganotrofnih, fakultativnih ali anaerobnih, navadno negibljivih oblastih bakterij, ki se nizajo v verižice. Streptokoki so brez katalaze in oksidaze. Pri presnovi ogljikovih hidratov nastaja kot poglavitni izdelek mlečna kislina. Večino streptokokov lahko uvrstimo glede na polisaharide v celični steni z Lancefieldino metodo precipitacije v serološke skupine od A - P. Nekatere vrste streptokokov so komenzalne, naseljujejo kožo in sluznice prebavil, dihal in sečil človeka in živali. Druge vrste so patogene, izločajo razne toksine, npr. streptolizine, pirogeni toksin in eritrogeni toksin. Nekatere vrste so saprofiti in jih najdemo v naravi, zlasti v mleku. Nekaj vrst je pomembnih pri pripravi mlečnih izdelkov. Tipska vrsta je S. pyógenes, ki je beta hemolitičen in od vseh streptokoknih vrst najbolj patogen. Povzroča angino, šen, škrlatinko, poporodno mrzlico, revmatično vročico in mnoge druge okužbe. Po Lancefieldini klasifikaciji sp...
streptomicín
aminoglikozidni antibiotik, ki ga izdeluje Streptomyces gríseus. Odkril ga je Waksman s sodelavci l. 1943. Deluje na mnoge po Gramu negativne kakor tudi na po Gramu pozitivne bakterije ter na nekatere mikobakterije. Uporablja se kot sulfat ali pa kot dihidrostreptomicin. Deluje bakteriostatično in bakteriocidno. Deluje tako, da zavira sintezo proteinov, ker se veže na 30 S podenoto ribosomov.
Streptomy'ces
streptomiceta; rod po Gramu pozitivnih aerobnih bakterij iz reda Actinomycetáles ali nitastih bakterij, ki živijo v tleh ali v vodi. Nekaj vrst je patogenih za rastline, npr. za krompir, sladkorno peso in tudi za človeka. Razvije zračni micelij in nefragmentiran razvejen vegetativni micelij. Večina vrst ima na zračnem miceliju konidiospore, ki nastanejo s fragmentacijo. Predstavniki rodu so kemoorganotrofni, metabolizem je oksidativen, glede prehrane lahko uporabljajo različne vire ogljika, npr. glukozo, laktat, škrob, hitin itd. Kolonije so lahko različno obarvane, mnoge izdelujejo topen pigment. Tipska vrsta je S. álbus.Številne vrste izdelujejo antibiotike, biotehnološko najpomembnejši so: S. aureofáciens (klortetraciklin), S. gríseus (streptomicin), S. klavulígerus (klavulanska kislina), S. rimósus (oksitetraciklin), S. venezuélae (kloramfenikol), S. viridifáciens (tetraciklin) itd.
sulfonamíd
snovi s sulfonamidno skupino SO2NH2. Antibakterijsko deluje sulfanilamid (p-aminobenzen-sulfonamid) in mnogi derivati sulfanilamida. Sulfonamidi delujejo bakteriostatično na mnoge po Gramu pozitivne in po Gramu negativne bakterije in sicer tako, da izpodrinejo zaradi strukturne podobnosti p-aminobenzoično kislino v bakterijski presnovi.