Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
množína
1. kar opredeljuje kaj glede na število merskih enot ali enot sploh
2. razmeroma veliko število česa
3. množica
4. slovnično število, ki zaznamuje več kot dve, v nekaterih jezikih pa dve ali več stvari
množíti
1. delati kaj številnejše
2. delati računsko operacijo, pri kateri se množenec tolikokrat poveča, kolikor znaša množitelj
množíti se
-ím se R(P) mnóžil se
1. kdo/kaj pojaviti se v večjem številu in navadno širše (v/na/po/pri kom/čem / med/nad/pod kom/čim / kje/kod/kdaj) kdo/kaj razmnoževati se (v/na/po/pri kom/čem / med/nad/pod kom/čim / kje/kod/kdaj)
môčen
1. sposoben opravljati naporno fizično delo
2. ki ima tako zgradbo, da lahko dobro opravlja svojo funkcijo
3. zelo odporen proti zunanjim silam
4. ki ima take značilnosti, da more uveljavljati svojo voljo, vpliv
5. ki po splošni razvitosti presega navadno stopnjo
6. v katerem osnovna sestavina nastopa v veliki meri
7. ki presega navadno, običajno stopnjo glede na
8. ki v izrazni sposobnosti presega navadno, običajno stopnjo
môčen
-čna -o in močán môčna -ó; -êjši -a -e (ó; ȃ ó ọ̑; ȇ) ~ človek; ~ avtomobilski motor |z veliko močjo|; ~e barve |zelo izrazite|; poud. ~a hrana |zelo hranljiva, kalorična|; omilj. obleka za ~o žensko |debelo|; poud. imeti ~e živce |ne se hitro razburiti|; ~ kot hrast |zelo|; poud. izrazno, izpovedno ~ |spreten, učinkovit|; močnêjši -a -e (ȇ) šalj. ~ spol |moški|; môčni -ega m, člov. (ó) bati se ~ega močnêjši -ega m, člov. (ȇ) zakon ~ega môčno -ega s, snov. (ó) poud. spiti kaj ~ega |žganje|; môčnost -i ž, pojm. (ó)
môči
1. izraža sposobnost osebka, da uresniči dejanje zaradi svojih
2. izraža sposobnost osebka, da uresniči dejanje zaradi določenih okoliščin
3. izraža sposobnost osebka, da uresniči dejanje, kot ga nakazuje določilo
4. izraža razpoloženje, odnos osebka do
5. izraža domnevo, verjetnost
6. izraža možnost, da se naredi komu kaj slabega
7. izraža zanikanje odgovornosti, krivde za kaj