Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
proteoglikan
Makromolekula, sestavljena iz osrednjega proteinskega dela, na katerega so preko hidroksilnih skupin serinov vezani glikozaminoglikani.
en proteoglycan
proteómika
znanstveno področje, ki preučuje izražanje, funkcijo in interakcije proteinov v organizmih, celicah ali tkivih ter analizira spremembe v njihovem izražanju in funkcijah, ki so posledica vpliva okolja ali bolezenskih stanj
Proteus
rod gramnegativnih peritrihnih bacilov družine Enterobacteriaceae, ki povzročajo razna vnetja, zlasti sečil, in diareje ter so mogoči povzročitelji abscesov
Próteus
proteus; rod po Gramu negativnih ravnih paličk iz skupine črevesnih bakterij. Proteusi so pleomorfni in se pojavljajo tudi kot kokoidi, nitke in sferoplasti. Gibljejo se s peritrihnimi bički. Za proteuse je značilno “rojenje” po vsej površini gojišča z mesta inokulacije. Proteusi so zelo aktivni proteoliti. Najdemo jih kot saprofite v tleh, v odplakah, v hlevskem gnoju, v črevesju živali in ljudi in kot povzročitelje okužb sečil ter raznih gnojnih vnetij in sepse pri človeku. V naravi sodelujejo pri razkrajanju organskih snovi. Tipska vrsta je Proteus. vulgáris. V rod uvrščamo še vrste P. hauseri, P. inconstans, P. morganii, P. penneri, P. rettgeri, P. mirábilis in P. myxofáciens.
Proteus vulgaris
proteus (2), ki se zelo širi po čvrstem gojišču, tvori indol in žveplovodik ter je mogoč povzročitelj abscesov
prótiteló
imunoglobulin, ki se specifično veže z antigenom, ki je spodbudil njegovo sintezo
protoonkogén
katerikoli normalni gen, ki je vključen v nadzor celične rasti in delitve ter se z mutacijo lahko spremeni v onkogen (med protoonkogene spadajo geni za rastne faktorje, geni za receptorje za rastne faktorje, geni RAS, geni za nereceptorske protein kinaze, geni za transkripcijske faktorje)