Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
visòk
-ôka -o; víšji -a -e (ȍ ó ó; ȋ) ~ hrib; dva metra ~o drevo; biti višji od brata, kot brat; poud.: ~ človek |domišljav, prevzeten|; ~e besede |vzvišene, nevsakdanje|; ~a čustva |plemenita|; visôki -a -o (ó) ~ fižol; nestrok. ~ c |strok. c tenorskega ali sopranskega glasu|; ~a hitrost ≥ velika hitrost: víšji -a -e (ȋ) ~a izobrazba; publ. sneg v ~ih legah |na vrhovih, vzpetinah|; poud. ~a sila |nepremagljiva ovira|; nàjvíšji -a -e (ȁȋ) publ.: konferenca na ~ ravni |konferenca šefov držav|; pogovori na ~ ravni |med najvišjimi uradnimi predstavniki države|; víšji -ega m, člov. (ȋ) upreti se ~im |nadrejenim|; visôko -ega s, pojm. (ó) sedeti na ~em víšje -ega s, pojm. (ȋ) hrepeneti po čem ~em visôkost -i in visokóst -i ž, pojm. (ó; ọ̑)
volgere*
slA)
1. obrniti, obračati; usmeriti, usmerjati
2. obrniti, obračati
B)
1. obrniti, obračati se; zaviti
2. iti, hoditi k; vleči
C)
1. obrniti, obračati se k
2. posvetiti, posvečati se; vdati se
voltare
slA)
1. obrniti, obračati
2. prevesti, prevajati
3. zaviti, iti za
B) zaviti; iti, hoditi v
C)
1. menjati se; obrniti, obračati se; iti na
2. obrniti, obračati se
vstáti
1. spraviti se iz ležečega ali sedečega položaja v pokončnega
2. prenehati delati kaj v sedečem položaju
3. pokazati se višje od okolice
4. pojaviti se v zavesti koga
5. prenehati biti v negativnem, neugodnem stanju
6. upreti se, začeti nasprotovati komu
7. priti v stanje združitve duše s telesom ob koncu sveta
vstáti
vstánem dov. -i -íte; vstàl -ála, vstàt, star. vstávši; (vstàt) (á ȃ) ~ izza mize, s stola; ~ ob šestih; ver. ~ od mrtvih; poud.: ~ z levo nogo |biti nerazpoložen|; Sonce je vstalo |vzšlo|; vstati komu poud. Vstal mu je dvom |podvomil je|; knj. pog. ~ invalidu v avtobusu odstopiti sedež: poud. vstati od česa ~ ~ učenja |ga prekiniti|; poud. vstati proti komu/čemu ~ ~ krivicam |nasprotovati krivicam|; ~ ~ okupatorju |upreti se|;