Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
ἄν-ειμι
vzhajam; grem, odpravim se, namenim se, hodim, splezam gor; grem v srce dežele, grem v osrčje dežele, grem v notranjost dežele; odplujem na odprto (širno) morje; prikažem se, pojavim se, pritečem iz; (z)rastem, poganjam (poženem); obračam se s prošnjo; vračam se
ἄν-ειμι
(εἶμι) [impf. ep. ἀνήιον] 1. vzhajam (o solncu); grem, napravim se na, hodim, splezam gori ἐς περιωπήν; grem v srce dežele; odplovem na širno morje; ἱδρὼς χρωτί priteče iz, prikaže se; ἄροτος γῆς vzraste, poganja. 2. ἔς τινα obračam se na koga s prošnjo. 3. vračam se.
ἀν-έχω
kvišku držim, povzdigujem nad kaj, dvigam; zadržujem, oviram; obvarujem; molim iz česa, kvišku štrlim; vzhajam; izviram, dvigam se iz vode; iztezam se v morje, segam, raztezam se; prebolim, pretrpim; rastem, nastajam iz; preneham, poneham, prestanem; kvišku držim (pred seboj), držim se pokonci, stojim pokonci; zdržim, prenesem; vzdržim se, brzdam se; trdno stojim; vztrajam, mirno čakam; pretrpim; umirim se; upam si; pustim (dam, dovolim), da ..., prenašam, sprejemam, potrpim
ἀν-ήκεστος
neozdravljiv; nepopravljiv, neizbrisen, neodpustljiv; neizprosen, krut, trdosrčen, okruten, grozoten, hud, poguben, divji, poln usode; brez rešitve, brezupen, nezmeren, neznosen
ἀν-ήκεστος
2 (ἀκέομαι) neozdravljiv, hud, poguben, usodepoln; neodpustljiv, neznosen; χαρά pogubna, divja radost; βουλεῦσαί τι ἀ. περί τινος obsoditi koga na smrt. – adv. -ως neizprosno, kruto, trdosrčno.
ἀνηκουστέω
ne slišim, ne poslušam koga, sem neposlušen, nepokoren τινός, ion. τινί.
ἀν-ήκω
prišel sem gor, dospel sem gor, gor segam, razprostiram se (do); odvisno je, odvisi; nanaša se na; spodobi se, primerno je
ἀν-ήκω
1. sem gori prišel, dospel, gori segam, razprostiram se (do) εἴς τι; τοὖργον τόδε μεῖζον ἀνήκει ἢ κατ' ἐμὰν ῥώμαν to delo presega moje moči; πρόσω τῆς ἀρετῆς zelo sem napredoval v vrlini, sem zelo vrl; ἐς τοῦτο θράσεος ἀνήκω prišel sem do tolike predrznosti; ἐς τοῦτο εὐηθείης do tolike lahkomiselnosti; φρενῶν … ἐς τὰ ἐμεωυτοῦ πρῶτα οὔκω ἀνήκω nisem še prišel do najvišje stopinje svojega spoznanja; ἐς οὐδὲν ἀνήκει to ničesar ne dokazuje, ni nikake važnosti; γεωπεῖναι ἐς τὰ μέγιστα ἀνήκοντες so zelo ubogi na zemljišču. 2. ἀνήκει εἴς τινα zavisno je (zavisi) od koga, ἔς τι nanaša se na kaj. 3. NT spodobi se, primerno je; τὸ ἀνῆκον kar se spodobi.