Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
naménjati
1. izraža namen osebka, da kdo kaj dobi
2. večkrat skleniti, odločiti
3. izraža, da osebek uresničuje dejanje, kot ga nakazuje samostalnik
4. nameravati
naménjati
-am nedov. -ajóč, -áje; -an -ana; naménjanje (ẹ́) koga/kaj komu/čemu ~ domačijo starejšemu sinu namenjati koga/kaj za kaj ~ več sredstev za razvoj; star. Tudi o tem sem namenjal govoriti nameraval: naménjati se -am se (ẹ́) redk. ~ ~ prebeliti sobo pripravljati se:
nàmreč
1. izraža dopolnjevanje, pojasnjevanje prej povedanega
2. za utemeljevanje, pojasnjevanje prej povedanega
nàmreč
izraža dopolnjevanje, navezovanje na povedano; utemeljuje, pojasnjuje prej povedano
namreti se
namŕjem
Pričakovati, nadejati se, obetati si. Uporaba predvsem v pretekliku in ponavadi v povezavi z razočaranjem ob neizpolnjem pričakovanju. Človeka, ki se namré prepozanš po zgrbljeni drži, z vpotegnjenim vratom, poželjivim namehom in iskrico v očeh, ki si mane roki tako, da izmenjaje roki z dlanjo obkroža pest (kot bi prikazoval delovanje čašastega sklepa) Dolenjsko-notranjsko narečje.
Zutrej j'h je blu u hladilniki še piet. N'čkok sm se namŕla, kaku se bom m'stila, k' damu pridem, pa mi je muj, Buh ga nima rad, t'zadnga spásu! - Zjutraj jih je bilo v hladilniku še pet. Komaj sem čakala, da pridem domov in se pogostim, pa mi je moj, Bog ga nima rad, zadnjega izmaknil!