Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
z žebljico na glavico
Udaril je žebljico na glavico = v pravem trenutku je na pravem mestu naredil (rekel) pravo stvar
živa voda
O živi vodi lahko beremo v Svetem pismu. Jezus reče Samarijanki, ki jo prosi, naj mu da piti: "Če bi poznala Božji dar in če bi vedela, kdo je, ki ti pravi: 'Daj mi piti,' bi ga ti prosila in dal bi ti žive vode" (Jn 4,10). Rekel je še, da kdor bo pil od vode, ki mu jo bo on dal, ne bo nikoli žejen, ampak bo voda ... postala v njem izvir vode, ki teče v večno življenje (prim. Jn 4,13).
Na šotorski praznik je Jezus vabil ljudi, naj pride k njemu, kdor je žejen in naj pije. "Kdor veruje vame, bodo, kakor pravi Pismo, iz njegovega osrčja tekle reke žive vode" (Jn 7,38).
Živa voda pomeni Svetega Duha.
žledolom
Nekaterim se leta 2014 zdi, da je to popolna leksikalna novost po vzoru drevoloma itd. Temu ni tako. Očitno je to zadeva, ki se revitalizira z vsako aktualno ujmo.
V SSKJ žledoloma ni, čeprav je slovar razvejan. Jezikovni korpus FidaPLUS kaže 64 zadetkov za iskalni pogoj žledolom*, najstarejši je l. 1993, nato precej v letih 1997 in 1998, naslednja etapa okoli 2004.
Izraz je seveda lahko še starejši, delamo na tem ,da najdemo kaj v starejših virih, ki jih korpus ne zajema. (vajenci pri mojstru L. Tetitschkowitschu)
"Na svidenje v naslednji ujmi!" je rekel žledolom.
ŽOGA JE PALA
Rek spominja na KOCKA JE PADLA, je pa njegov smisel v tem, da se lahko razume na dva načina:
1. da pomeni: ŽOGA JE (v italijanščini, v prevodu) PALLA. Izgovorimo seveda "pala".
2. da pomeni: ŽOGA JE PA(D)LA (če zanemarimo pravilnost pala-padla). V nekaterih narečjih se reče namesto PADLO - PALO, npr. slika je dol pala, pa tudi če sicer preberemo na hitro ŽOGA JE PADLA, se D ne sliši tako močno ali pa sploh ne.
Svojo vrednost ima rek v situacijah, ko nekomu rečeš, ŽOGA JE PALA, ta pa ne ve za italijanski pomen ter takoj pomisli, da želiš reči, da je žoga padla, običajno se zmede, ker ne razume pointa, morda vpraša kaj to pomeni, pa mu mirno odgovoriš: "To kar sem rekel: Žoga je v italijanščini pala, se reče pal(l)a"
žúgniti
1. zamahniti z iztegnjenim kazalcem, navadno za svarilo, grožnjo
2. povedati, reči
ἀκούω
slišim, čujem, izvem; slišim od drugih; poslušam koga, pokoren sem; uslišim koga; zaslišujem, pristanem na kaj; imenujem se, slovim, sem na glasu; slišal sem, vem, razumem;
ἀκούω
[Et. iz ἀκούσjω; ἀκοή iz ἀκουσᾱ́, ἀκήκοα iz ἀκᾱ́κουσα, nem. hören (got. hausjan); sor. z lat. caveo, sl. čuti (iz qēu-ti), gršk. κοέω pazim. – Obl. fut. ἀκούσομαι, aor. ἤκουσα, pf. ἀκήκοα, plpf. ἠκηκόειν (ἀκηκόειν), pf. pass. ἤκουσμαι, aor. pass. ἠκούσθην, fut. ἀκουσθήσομαι, verb. adi. ἀκουστός]. 1. čujem, slišim, izvem τινός, τί, τινός τι; πατρὸς τεθνηῶτος da je oče umrl; τινὸς λέγοντος čujem (na lastna ušesa) nekoga govoriti, da nekdo govori; z acc. pt. slišim od drugih kot gotovo stvar; če je stvar negotova, stoji acc. c. inf.: τὸν μάντιν εἰπόντα ἤκουσε slišal je, da je vedeževalec rekel; ἀκούομέν σε ὄλβιον εἶναι slišimo, da si srečen; οἱ ἀκούοντες slušatelji, poslušalci. 2. poslušam koga, sem pokoren, uslišim koga, (o sodniku) zaslišujem, pristanem na kaj. 3. zovem se, slôvem, sem na glasu, κακός smatrajo me za hudobneža, εὖ ἀ. sem na dobrem glasu, κακῶς sem na slabem glasu, razvpit sem, očita se mi kaj, ὑπό τινος zasramujejo (psujejo) me, κακῶς πρός τινος moram poslušati od koga ž...
ἄν
členica, ki spada vedno h glagolu, ter pomenja, da se dejanje pod gotovimi pogoji uresniči. – Ako je stavek zanikan ali vprašalen, stoji ἄν tik za nikalnico ali vprašalnico (οὐκ ἄν, τίς ἄν); ako je glagol določen z adverbiji, stoji za temi, sicer za glagolom; sloveni se le redkokdaj z 'morda', 'morebiti', 'pač', 'lahko' ali pa s pomožnimi glagoli 'smeti', 'utegniti', 'moči'; navadno se ne sloveni ter izpreminja samo naklonom pomen. V istem zmislu rabi Hom. členico κέ(ν). – Stoji pa I. pri indikativu 1. historičnih časov ter izraža: a) da se dejanje glavnega stavka ni uresničilo (irrealis, ker se pogoj ni uresničil): ἐγὼ καὶ αὐτὸς ἡβρυνόμην ἄν, εἰ ἠπιστάμην ταῦτα tudi jaz sam bi se bahal, ako bi umel to (ἀλλ' οὐ γὰρ ἐπίσταμαι toda ne razumem); b) da se je dejanje ponavljalo (iterativus): διηρώτων ἄν αὐτούς povpraševal sem jih tuintam; ἔπαισεν ἄν sempatam je tudi koga udaril (če je ravno prilika nanesla); c) da je bilo dejanje v preteklosti možno (potentialis); τίς ἄν ᾤετο kdo bi si bil ...