Iskani niz je bil najden v DRUGI VSEBINI:
zakáj
vpraš. prisl. zaim. (á/ȃ) 1. vzroč., vzroč. vpraš. prisl. zaim. ~ to delaš; Le ~ ni prišel; Vragvedi ~; v vezniški rabi, v vprašalnih odvisnikih Vprašal jo je, ~ se smeje; Hočejo vedeti, ~2. poud., zanikanje Se bojiš? -Zakaj le |sploh ne|; poud., pritrditev Bi se peljala z menoj? -Zakaj pa ne |seveda bi se|; 3. namer., namer. vpraš. prisl. zaim., knj. pog. čemu: ~ mi to pripoveduješ? -Zato, da izveš resnico zakáj -a m z -em pojm. (á; ȃ) postavljati ~e; poud. Vsak ~ ima svoj zato |Vsaka stvar ima svoj vzrok|;
zastónj
1. brez plačila, brezplačno
2. izraža neuspešnost dejanja glede na dosego cilja; zaman
zató
1. izraža vzrok dejanja, znan iz predhodnega besedila
2. izraža namen dejanja, znan iz predhodnega besedila
3. izraža ozir, zadržek, znan iz predhodnega besedila, ki ne vpliva na dejanje
1. za izražanje vzročno-sklepalnega razmerja
2. za izražanje dopolnjevanja z nepričakovano trditvijo, nadomeščanja
3. za izražanje dejstva, da je vsebina odvisnega stavka vzrok dogajanju v nadrednem stavku
4. za izražanje namena, ki ga ima dejanje nadrednega stavka
zató
prisl. (ọ̑) 1. vzročn., vzročn. prisl. Ima velika pooblastila, vendar ~ še ne bi smel tako ravnati; Upali so, da bo zadeva hitro urejena in da bodo ~ kmalu doma; Vse to so vzdržali ~, ker so bili mladi2. namer., namer. prisl. Smem nekaj predlagati? -Kar daj, (saj) ~ smo tukaj; Fotografije so dodali ~, da bi bila knjiga bolj zanimiva3. ozirn., ozirn. prisl. Ta jed resda ni izdatna, je pa ~ bolj zdrava; Četudi prebere vse knjige, ~ še ne bo pameten zató -- m (ọ̑) odgovarjati samo z ~; poud. Vsak zakaj ima svoj ~ |Vsaka stvar ima svoj vzrok|;