endurcir [ɑ̃dürsir] verbe transitif utrditi; figuré napraviti trdosrčnega, brezčutnega, zakrknjenega
s'endurcir utrditi se; otrdeti, postati brezčuten (contre, à do, ob, za); zakrkniti (dans v)
endurcir ses muscles utrditi si mišice
endurcir l'enfant au froid, à la fatigue utrditi otroka proti mrazu, utrujenosti
la misère lui a endurci le cœur beda ga je napravila trdosrčnega
s'endurcir à la douleur des autres postati brezčuten za bolečino drugih ljudi