orgueil [ɔrgœj] masculin oholost, ošabnost; ponos
crever d'orgueil pokati od ošabnosti
être bouffi d'orgueil biti ves napihnjen od ošabnosti
par orgueil iz ponosa
avoir l'orgueil de ses enfants biti ponosen na svoje otroke
orgueil national narodni ponos
tirer orgueil de quelque chose biti ponosen na kaj