μέλᾱς μέλαινα, μέλαν in μείλας ep.
Et.: iz *μέλανς, *μέλαν-i̯α, *μέλαν, kar je izpeljano iz ide. kor. *melh2- 'črn', 'temen', 'umazan'; prim. stind. mála- 'umazanija', maliná- 'črn', 'umazan', lat. mulleus 'rdečkast', 'škrlaten' (iz *mulnei̯os), sl. malati 'slikati', 'pleskati', 'barvati', malina, got. mēljan 'pisati', mēla 'znak', 'zapisano znamenje', nem. malen 'slikati', 'pleskati', 'mazati'
● gen. μέλανος, μελαίνης, μέλανος || comp. μελάντερος || sup. μελάντατος