κάμνω
G.:
fut.
καμοῦμαι
||
aor.
ἔκαμον
||
pf.
κέκμηκα
||
ep. aor.
κάμον
||
cj. 3. os. sg.
κάμῃσι
||
redupl. aor.
κέκαμον
||
cj. redupl. aor.
κεκάμω
||
pt. pf. nom. in gen.
κεκμηώς, κεκμηῶτος
||
acc. pl. pt. pf.
κεκμηότας