κᾰ́ρα
τό
in κάρη
ion. ep.
in κᾱ́ρηνον
τό
ep. vzpor. obl.
Et.: prim. lat. cere-brum, gr. καράρα
G.:
gen.
καρήατος, κάρητος, κρᾱτός, κρᾱ́ατος
||
dat.
καρήατι, κάρητι, κρᾱ́ατι, κρᾱτί, κάρᾳ
||
acc.
κάρα, κάρη, κρᾶτα, κάρ;
||
nom. pl.
καρήατα
||
gen. pl.
κρᾱ́των
||
dat. pl.
κρασί, κράτεσφι
||
acc. pl.
κρᾱ́ατα