κρᾱ́ζω
Et.: iz *κράγ-i̯ω; gl. κραυγή
G.:
at. pf.
κέκρᾱγα
||
imp. (s praes. pomenom)
κέκραχθι
||
plpf.
ἐκεκράγειν
||
fut. II
κεκράξομαι
||
v sestavljenkah aor.
ἔκραγον
||
NT fut.
κράξω
||
aor.
ἐκέκραξα