čas
● tempo
● (doba) epoko, periodo, erao
čas je že (mudi se) urĝas
skrajni čas je urĝegas
imamo še dovolj časa (ne mudi se) ne bezonas rapidi; ne urĝas
nimam časa (ne utegnem) mi ne havas tempon por; mankas al mi la tempo por
malo časa imam na razpolago mi havas malmulte da libera tempo; mi disponas malmultan tempon
mnogo, veliko časa multe da tempo
ob vsakem času ĉiam, en ĉia tempo
od časa do časa (včasih) de tempo al tempo, iam kaj iam, kelkatempe, iafoje
ob istem času kot (hkrati) samtempe (kiam), en la sama tempo, samfoje
od tega časa dalje de tiam
za časa en la epoko (tempo) de; dum (la vivo de)
ni čas za to (primeren) la tempo ne estas konvena por
ni časa za to mankas la tempo por tio
pred časom antaŭ nelonge
ves čas daŭre
vsak čas ĉiam, ĉiutempe, tute baldaŭ
vsak čas bo tu tuj li estos ĉi tie); tuj ŝi estos ĉi tie)
svoj čas (nekoč) iam
s časom (polagoma) iom post iom
koliko časa kiel longe
ta čas nun, dume
v duhu časa, času primeren laŭtempa, aktuala, moderna
vzame precej časa estas temporaba
čas ubijati pasigi la tempon
Dostopnost
Dostopnost