divincolare

A)
v. tr. (pres. divincolo) knjižno viti, zvijati:
divincolare la coda mahati z repom

B)
➞ divincolarsi v. rifl. (pres. mi divincolo)

1.
zviti, zvijati se

2.
(guizzare) šiniti, švigniti, švigati



Vir: Veliki italijansko-slovenski slovar - Sergij Šlenc

Komentiraj slovarski sestavek