briljánten (-tna -o) adj.

1.
con brillanti, di brillanti:
briljantni prstan anello con brillanti, brillante

2.
pren. brillante
FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
fot. briljantno iskalo telemetro a immagine frazionata
tekst. briljantna preja filo brillantato



Vir: Veliki slovensko-italijanski slovar - Sergij Šlenc

Komentiraj slovarski sestavek