prijátelj (-a) | -ica (-e) m, f
1. amico (a); amicizia; knjiž. sodale:
najboljši prijatelj l'amico del cuore
prijatelj iz otroštva amico d'infanzia
intimni prijatelj amico intimo
pren. najboljši človekov prijatelj l'amico dell'uomo, il cane
prijatelja do smrti amici per la pelle
vplivni prijatelji amicizie altolocate, influenti
pridobiti si prijatelje farsi degli amici
2. pren. amico (-a):
prijatelj dobre glasbe amico della buona musica
prijatelj narave, športa amico della natura, dello sport
evf. prijateljice noči prostitute
3. pren. (fant, dekle; zaročenec, zaročenka) amico (-a), ragazzo (-a); fidanzato (-a); evf.
prijateljica amante
PREGOVORI:
čisti računi, dobri prijatelji patti chiari, amici cari