poln1 [ou̯] (-a, -o) voll (kozarec ein volles Glas, lonec ein voller Topf)
nabito poln gestopft voll, gesteckt voll, prall, prallvoll, zum Bersten voll
poln do roba/vrha gestrichen voll, randvoll
biti do vrha poln randvoll sein, da teče čez: überlaufen
napol poln [halbvoll] halb voll
na tričetrt poln [dreiviertel] drei viertel voll
polne postave vollschlank, füllig
poln tank eine Tankfüllung
polna ura eine volle Stunde, eine geschlagene Stunde, bije: die volle Stunde
polno ime der Vollname, voller Name (s polnim imenom mit vollem Namen)
imeti polne roke die Hände voll haben, dela ipd.: alle Hände voll haben
v polni meri in vollem Maße
v polnem pomenu besede im Vollsinn des Wortes
v polnem razcvetu in voller Blüte, in Hochblüte
v polnem razmahu in vollem Gange, auf vollen Tour laufen
s polno paro mit Volldampf, mit Hochdruck, delati: auf Hochtouren laufen/sein
s polnnimi jadri mit vollen Segeln
s polnimi pljuči vdihavati: in vollen Zügen
figurativno imeti poln gobec das Maul vollnehmen
mera je polna das Maß ist voll!, das bringt das [Faß] Fass zum überlaufen
imeti polno glavo den Kopf voll haben
obratovati s polno kapaciteto ausgelastet sein
polno izoblikovan durchgebildet, voll ausgebildet
voll- (zaposlen vollbeschäftigt, zavarovan vollversichert)



Vir: Veliki slovensko-nemški slovar - Doris Debenjak, Božidar Debenjak, Primož Debenjak

Komentiraj slovarski sestavek