κρᾱ́ζω [Et. iz κραγjω; gl. κραυγή. – at. pf. κέκρᾱγα, imper. κέκραχθι (s prez. pom.), plpf. ἐκεκράγειν, fut. 3 κεκράξομαι, v sestavljenkah aor. ἔκραγον; NT fut. κράξω, aor. ἐκέκραξα] vreščim; kričim, vpijem; ποίου κέκραγας ἀνδρὸς ὧδ' ὑπέρφρονα o katerem možu govoriš tako ošabno.
Dostopnost
Dostopnost