μαρτυρέω (μάρτυς) [fut. μαρτυρήσω itd., fut. pass. μαρτυρήσομαι in μαρτυρηθήσομαι] 1. act. a) intr. pričam, sem priča, pritrjujem komu, zlagam se s kom τινί, τινὶ περί τινος, ὑπέρ τινος, ὅτι; b) trans. α.) potrjujem, dokazujem, priznavam, τὴν καλὴν ὁμολογίαν izpričujem lepo prepričanje, o Kristusu, ki je umrl kot mučenik NT; β.) slavim, hvalim NT. 2. pass. a) μαρτυρεῖταί μοι pričuje se o meni; b) dobivam izpričevalo, izpričan sem, sem na dobrem glasu, hvalijo me, NT μαρτυρούμενος sem na dobrem glasu; c) rotim NT (I. Tes. 2. 12).