πορεῖν inf. aor. z ind. ἔπορον, ep. πόρον (gl. πείρω) 1. act. izvršiti, pripraviti, preskrbeti, pribaviti, poslati, ponuditi; podeliti, dati (= πορίζω) τινί τι. 2. pf. pass. πέπρωται od usode je določeno, namenjeno (usojeno) je; pt. πεπρωμένος določen, dodeljen, namenjen, usojen; αἴσῃ smrti zapal; subst. ἡ πεπρωμένη(sc. μοῖρα) in τὸ πεπρωμένον usoda.