πρέσβυς, ὁ [Et. iz πρεσ-γυς; prv. pom. "ki pred drugimi hodi", πρες, sor. πάρος, -γυς sor. βοῦς. – Obl. samo nom. acc. voc; fem. ep. πρέσβα, ep. poet. πρέσβειρα; pl. πρέσβεις (k πρεσβευτής), comp. πρεσβύτερος 3, sup. πρεσβύτατος 3] 1. star, prileten, postaren; subst. starček, starec; οἱ πρεσβύτεροι starejši ljudje, predniki, NT duhovniki, starejšine. 2. a) častitljiv, spoštovan, čislan; važen, pomemben, mogočen, velik; b) οἱ πρέσβεις poslanci.