τίκτω [Et. iz τίτκω (τι-τεκω), nem. Degen (prvotno: fant), gršk. τόκος, τέκνον. – Obl. fut. τέξω, -ομαι, aor. ἔτεκον, pf. τέτοκα, pass. aor. ἐτέχθην; ep. impf. τίκτον, aor. τέκον, inf. τεκέειν, med. (ἐ) τεκόμην]. 1. act. rodim, porodim, ἡ τεκοῦσα, τίκτουσα mati, ὁ τεκών oče, οἱ τεκόντες roditelji, starši; o živalih: skotim, storim, ožrebim se, povržem, ὠά nesem jajca; pren. rodim, povzročujem, napravljam τί. 2. med. poet. = act.



Vir: Grško-slovenski slovar - Anton Dokler

Komentiraj slovarski sestavek